Ola a cada persoa amable que le isto.

Chámome Verónica. Son unha estudante de vinte anos e estou a recadar cartos para a miña familia para que poidamos aforralos para emerxencias ou gastos cotiáns, como a compra. Actualmente, a miña familia vive de soldo en soldo debido ao problema de saúde da miña nai.

A miña nai, Iva, é nai solteira e enfermeira. Someteuse a unha cirurxía da columna vertebral hai case dous anos e, mesmo agora, está a recibir novos diagnósticos, o que significa cada vez máis complicacións. Ten un nervio danado na perna, o que lle dificulta camiñar durante moito tempo e, ás veces, moverse por completo. O seu conduto nervioso cervical está estreitado, polo que presiona os nervios que van aos seus brazos. Iso fai que non poida levantar os brazos por riba da cabeza e prodúcelle unha dor inmensa. Debido a isto e a outros factores, como unha dor intensa na zona inferior da columna vertebral, tivo que acurtar as súas xornadas laborais como enfermeira porque o traballo é fisicamente esixente, o que significa menos cartos.

Debido á súa cirurxía, tivo que camiñar con muletas. Máis tarde, caéuselle a metade do cabelo porque o equipo médico lle deu demasiadas medicacións, polo que tivemos que mercar unha perruca e outras cousas, como champús e cepillos para o mantemento da devandita perruca, que non eran baratos. Temos que gastar moito diñeiro en medicación e subministracións médicas, como unha bomba para a postura do pescozo. Tamén gastamos cartos en procedementos médicos todos os meses (inxeccións recomendadas por especialistas), polo que obtén un alivio a curto prazo da dor que está a experimentar.

Sendo nai solteira, coidar dun fogar con dous fillos non é nada doado. Meu irmán e eu temos algo de diñeiro, pero non é suficiente para ter aforros familiares. Así que esta é a miña maneira de axudarnos un pouco a todos. Simplemente quero ver á miña nai sen preocuparse nin un só día. É a miña mellor amiga e a mellor nai do mundo.

Grazas a todos os que me ledes e moitas grazas pola vosa doazón. Significa moito para min.

Verónica