Chámome Andrés e estou a recoller fondos para unha casa.

A miña avoa é a muller que me criou, me amou e me coidou. E perdeu moito por mor do meu nacemento e da súa familia. Comprou a súa propia casa e conseguiu escapar dunha relación tóxica e abusiva co meu avó. Pero a miña nai tivome cando era pequena e a miña avoa traballou arreo para manterse a si mesma e aos seus dous fillos (que non traballaban) alimentados e cun teito sobre as súas cabezas. Entón, cando aparecín eu, a miña nai quixo darme en adopción xa que non podía asumir a responsabilidade, pero a miña avoa impediuna e coidou de min no seu lugar. Pero os gastos da casa estaban a saír de control e a miña nai convenceu á miña avoa de vender e mudarse a un lugar máis pequeno. O cal fixo, pero estaba nun barrio malo onde foron asaltados na súa propia casa. A miña nai convenceu de novo á miña avoa de vender e esta vez mudarse co seu ex-marido, o meu avó. O seu apartamento era un desastre de 20 metros cadrados sen electricidade nin auga. Así que usaron o diñeiro sobrante para reformalo. Nesa casa de 20 metros cadrados viviron 5 persoas durante 20 anos. Cando rematei o bacharelato fun traballar e tratei de aforrar cartos para o pago inicial dunha casa. Tiña uns 3000 euros cando comezou a ocorrer unha serie de acontecementos pouco comúns.

Os electrodomésticos empezaban a estragarse, a xente necesitaba cartos e, como eu era o único cun traballo estable, substituíao todo. Entón morreu o meu tío e a miña avoa, que estaba desolada, suplicoume que lle dese 1000 euros á súa familia (muller e fillos). Anos de aforro mentres pagaba todo, xa se perderon en menos dun ano. Levo traballando 6 ou 7 anos e xa non puiden acumular aforros, e cada vez que pasa algo teño que intervir. Podería ter marchado hai moito tempo e vivir sen o estrés e as parvadas da miña nai e do meu avó, pero non podía deixar que a miña avoa fose explotada.

Só quero paz e tranquilidade para vivir a miña vida coa miña avoa mentres aínda poidamos.

Grazas a quen estea lendo isto e sexa capaz de compartilo e aforrar o que poida.