Γεια σας, το κάνω αυτό από απελπισία. Είμαι το αποτέλεσμα κάπως τραυματικών εμπειριών, ενδοοικογενειακής βίας, εγκατάλειψης, απώλειας, φόβου... Έχω γίνει μια όμορφη γυναίκα, στα μάτια των άλλων, με όλα όσα χρειάζομαι για να είμαι επιτυχημένη, γεμάτη και ευτυχισμένη. Εξαιτίας του παρελθόντος μου και των τραυμάτων μου, έγινα ένα πολύ αγχωμένο, πανικόβλητο άτομο που εύκολα ερωτευόταν λάθος ανθρώπους και μέρη, δημιουργώντας συναισθηματική εξάρτηση και όνειρα που δεν έγιναν ποτέ πραγματικότητα. Ενώ το μόνο που ήθελα ήταν να νιώθω αγαπημένη, ευτυχισμένη και να χτίσω κάτι όμορφο, βρήκα ψέματα, παραλείψεις, προδοσίες και ναρκισσιστικές προσωπικότητες από τις οποίες εξαρτήθηκα πλήρως. Στην αναζήτηση της τελειότητας για να με αγαπήσουν και στην έλλειψη αγάπης για τον εαυτό μου και τους άλλους, δημιούργησα τσιρότα για να καλύψω τον πόνο και το κενό μου. Ο μόνος έλεγχος που ένιωθα στη ζωή μου ήταν όταν είχα κάποια χρήματα στο χέρι μου και αγόραζα κάτι. Η πράξη της αγοράς σήμαινε ότι μπορούσα να ελέγξω κάτι στη ζωή μου και να δώσω στον εαυτό μου ευχαρίστηση, ευχαρίστηση που πέρασε γρήγορα αφήνοντας ένα μονοπάτι αυτοκαταστροφής και μετάνοιας. Αλλά αυτό έγινε εθισμός και φαύλος κύκλος και, προκειμένου να γεμίσω το συναισθηματικό μου κενό, ζητούσα συνεχώς πίστωση για να πληρώσω πίστωση και ούτω καθεξής και ούτω καθεξής. Σήμερα είμαι πιο ισορροπημένη ψυχικά, κάνω ψυχοθεραπεία και αναζητώ μια νέα κατεύθυνση για τη ζωή μου, αλλά είμαι παγιδευμένη από χρέη που δεν μπορώ πλέον να αποπληρώσω. Οι οργανισμοί αρνούνται να με βοηθήσουν και δεν έχω πουθενά αλλού να στραφώ. Η μητέρα μου με έχει βοηθήσει όσο μπορεί, αλλά πάντα υπάρχει κάποιο επιπλέον έξοδο, και είμαι πάλι στο σκοτάδι και αυτή τη φορά δεν έχω πουθενά αλλού να στραφώ. Σκέφτομαι να πουλήσω το σπίτι μου για να ξεπληρώσω όλα όσα χρωστάω και να ξεκινήσω από το μηδέν, αλλά το σπίτι μου είναι το μόνο πράγμα που έχω καταφέρει να αποκτήσω μόνη μου με τον ιδρώτα του μόχθου μου... Το γεγονός ότι πληρώνω τα διπλάσια έχει επίσης περιπλέξει πολύ την κατάσταση και φοβάμαι ότι, εκτός από τα προσωπικά μου δάνεια, θα χρεοκοπήσω και το στεγαστικό μου δάνειο. Αλλά είμαι διατεθειμένος να κάνω τα πάντα αν δεν μπορώ να βρω άλλη λύση, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ζήσω σε ένα κάμπινγκ για λίγο καιρό. Σκοτεινές ιδέες περνούν από το μυαλό μου, αισθάνομαι ντροπή, ταπείνωση, νιώθω ότι στα 39 χρόνια δεν κατάφερα να χτίσω τίποτα, παρά μόνο να καταστρέψω. Και όλα αυτά επειδή το μόνο που ήθελα ήταν να νιώσω αγάπη... Αλλά δεν κατηγορώ κανέναν. Εγώ φταίω για την ανευθυνότητά μου, που έκανα βήματα μεγαλύτερα από τα πόδια μου και δεν σκέφτηκα ότι μια μέρα θα μπορούσε να συμβεί αυτό, όταν βρέθηκα πραγματικά μόνη και χωρίς κανέναν να απευθυνθώ. Αυτή είναι η τελευταία μου προσπάθεια πριν χάσω το υπόλοιπο της αξιοπρέπειάς μου, πριν εγκαταλείψω να ζω έτσι. Με φόβο. Σε ασφυξία. Σε απόλυτο πανικό. Σας παρακαλώ, για όνομα του Θεού, βοηθήστε με να πληρώσω αυτά που χρωστάω για να μπορέσω να προσπαθήσω να ανακτήσω την υγεία μου και να αρχίσω να ζω ξανά. Θέλω μόνο να πληρώσω όλα όσα χρωστάω και να μην χρειάζεται να μην έχω χρεοκοπία κάθε μήνα... Και τουλάχιστον να μπορώ να αγοράσω φαγητό. Η δουλειά μου δεν μπορεί πλέον να πληρώνει τα πάντα. Ο εθισμός μου που δημιουργήθηκε από τον πόνο μου με έφερε εδώ και είμαι απελπισμένος... Βοηθήστε με να ζήσω ξανά. Ίσως είναι πολύ αργά για να ζήσω τα όνειρά μου, να δημιουργήσω μια οικογένεια, να έχω ένα σπίτι, αλλά όχι για να ζήσω σε ισορροπία, να περιποιηθώ τον εαυτό μου και να μάθω να αγαπώ τον εαυτό μου πάνω απ' όλα. Βοηθήστε με...