Η ιστορία μου δεν είναι μοναδική. Αλλά είναι βαθιά ανθρώπινη. Αγωνίζομαι.

Έχω επιβιώσει από πολλά, αλλά αυτό το βάρος που κουβαλάω είναι μαζί μου κάθε μέρα εδώ και χρόνια. Όχι ορατά. Όχι φωνάζοντας.

Είναι ανυπόφορο.

Όλα ξεκίνησαν με ένα παλιό δάνειο. Ως αποτέλεσμα της ανεργίας, η σύμβαση καταγγέλθηκε, πήγε σε εισπράξεις και πλήρωσα ό,τι μπορούσα όπως είχε συμφωνηθεί. Πλήρωσα, και το χρέος εξακολουθούσε να αυξάνεται. Το αρχικό χρέος των 3 εκατομμυρίων HUF (περίπου 7500Euro) είναι τώρα 8 εκατομμύρια HUF (περίπου 20.000Euro).

Τώρα, επιτέλους, έχω μια ευκαιρία:

Αν μπορέσω να συγκεντρώσω το υπόλοιπο κεφάλαιο, θα μου διαγράψουν τους τόκους.

Αυτό θα μπορούσε να είναι το σημείο όπου το παρελθόν τελειώνει και μπορούμε να ξεκινήσουμε από την αρχή.

Θα μπορούσα ήδη να συγκεντρώσω ένα μέρος του.

Για τα υπόλοιπα, ζητώ τώρα βοήθεια - όχι για πολυτέλεια, όχι για επιθυμία, αλλά για διαύγεια, αέρα, ηρεμία.

Αυτό το βάρος δεν τραβάει πλέον μόνο τις σκέψεις μου προς τα κάτω. Τον τελευταίο καιρό με αρρωσταίνει σωματικά. Είμαι συχνά αδύναμη, με πυρετό. Και ξέρω τι το προκαλεί: αυτή η ασφυκτική απελπισία που δεν θέλω να αφήσω να νικήσει.

Δεν μπορώ να αντιμετωπίσω το μέλλον όσο αυτό το χρέος είναι εδώ. Καμία τράπεζα δεν μου μιλάει. Δεν μπορώ να υπολογίζω ούτε σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες φιορίνια από το σύστημα.

Φοβάμαι για το τι θα συμβεί αν συμβεί οτιδήποτε. Αν χάσω τη μητέρα μου ή αν κάτι πάει ξαφνικά στραβά - ακόμα και ό,τι έχει χτίσει η οικογένειά μου με αίμα και ιδρώτα μπορεί να χαθεί.

Δεν είναι μόνο τα χρήματα. Αυτό είναι το κλειδί της ζωής μου.

Αν έχετε βρεθεί ποτέ σε μια τέτοια κατάσταση, ξέρετε πώς είναι όταν δεν ζητάτε πια χρήματα - ζητάτε αέρα.

Αν αισθάνεστε ότι μπορείτε να βοηθήσετε, να ξέρετε αυτό: δεν σβήνετε απλώς ένα χρέος - βοηθάτε έναν άνθρωπο να επιβιώσει.

Σας ευχαριστούμε που διαβάσατε. Κάθε βοήθεια μπορεί να είναι μια νέα μέρα για μένα. Μια μέρα που δεν ξεκινάει με ένα βάρος.