Γεια σας, ονομάζομαι Michal και είμαι 35 ετών.

Έζησα μια κάπως φυσιολογική ζωή μέχρι πριν από τρία χρόνια, όταν προβλήματα υγείας μπήκαν στη ζωή μου και ήταν δύσκολο να βρεθεί η πραγματική αιτία.

Σταδιακά, βγήκα από την κανονική μου ζωή, έχασα τη δουλειά μου και σχεδόν όλα όσα είχα μέχρι τότε και έφτασα στο ναδίρ.

Ξεκίνησα μια μακρά μάχη με το ιατρικό σύστημα για να έχω μια ευκαιρία να συνεχίσω να ζω.

Δεν ήξερα ότι μια ανυποψίαστη "κοινοτοπία" θα χαντάκωνε τη ζωή μου και θα αντιμετώπιζα τρεις χειρουργικές επεμβάσεις για τις οποίες θα πάλευα με όλη τη δύναμη που μπορούσα να βρω μέσα μου.

Τα προβλήματα γίνονταν χειρότερα όταν κουβαλούσα βαριά πράγματα. Πήγαινα από διάβολο σε διάβολο και όλες οι εξετάσεις, συχνά με μια ματιά μόνο, κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι είμαι υγιής και ότι έχω ξεπεράσει τα προβλήματα, ότι θα περάσει, ότι είμαι νέος.

Αυτό συνεχίστηκε έτσι για αρκετούς μήνες, μέχρι που πέρασε ολόκληρος ο χρόνος και με είχε κυριεύσει η απελπισία και χαιρόμουν για κάθε στιγμή που μπορούσα να ξαπλώσω, αυτό με έκανε να νιώθω καλύτερα. Πάνω και μετά πάλι κάτω. Όσο μπορούσα.

Σταδιακά άρχισα να αρρωσταίνω σχεδόν μετά από κάθε γεύμα, δεν μπορούσα να πάω κανονικά στην τουαλέτα, και όλα αυτά τα συμπλήρωνα με κρύα άκρα και πάγωνα συχνά ακόμα και τις ζεστές και ηλιόλουστες μέρες. Επιπλέον, έχασα σταδιακά βάρος ανθυγιεινά και κοιμόμουν για μέρες.

Η κατάσταση αυτή κορυφώθηκε με το να πάθω μια εντερική λοίμωξη για την οποία έπρεπε να αρχίσω να παίρνω φάρμακα για την αποπαρασίτωση. Την ξεφορτώθηκα επιτυχώς μετά από εβδομάδες και νόμιζα ότι είχα κερδίσει τη μάχη, ότι επιτέλους θα γινόμουν καλά. Όμως ένιωθα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά ακόμα στο σώμα μου, εστίασα στην κάτω κοιλιακή χώρα μου όπου συνέχισε να φουσκώνει περίεργα όταν ψηλαφιζόταν και ο πόνος ήταν συγκεντρωμένος σε ένα σημείο.

Η εβδομάδα διαδεχόταν την εβδομάδα, ο γιατρός τον γιατρό και δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άλλο να κάνω παρά να ζητήσω, μέσα από ειρωνείες, τουλάχιστον έναν υπέρηχο για να κοιτάξει κάποιος μέσα στο σώμα μου, γιατί κανείς δεν με είχε στείλει για κάτι τέτοιο στο παρελθόν.

Εκεί που κουνήθηκε ο πάγος, ο γιατρός με ενημέρωσε ότι είχα μια κήλη στη βουβωνική χώρα μεγέθους αρκετών εκατοστών. Πίστεψα ότι αυτό ήταν και ότι όλα θα πάνε καλά. Παρά τους φόβους ότι θα έπρεπε να χειρουργηθώ, τελικά βρήκα με επιτυχία έναν χειρουργό που διόρθωσε την κήλη.

Δεδομένου ότι είχα την κήλη για μεγάλο χρονικό διάστημα, η ανάρρωση ήταν πολύ επώδυνη, ιδίως η σταδιακή αιμορραγία του σώματος, αλλά άντεξα και έγινα καλύτερα.

Δυστυχώς, απέχει πολύ από το 100% ..... και μετά από λίγους μήνες ανακαλύφθηκε ότι είχα επίσης μια κήλη στην αντίθετη πλευρά της βουβωνικής χώρας και θα έπρεπε να ξαναγίνει χειρουργική επέμβαση, αλλιώς δεν θα μπορούσα να κινηθώ.

Και πάλι, ελπίζω ότι μετά από όλα αυτά πρέπει να είναι ΓΑΜΩΜΕΝΟ.

Δεν ήταν. Ο χειρουργός γιατρός συνέστησε πλήρη σωματική άσκηση πολύ σύντομα, κάτι που αργότερα αποδείχθηκε ότι ήταν πολύ κακή ιδέα.

Λίγες εβδομάδες μετά το χειρουργείο, άρχισα να επισκέπτομαι ξανά τον γιατρό, λέγοντας ότι τα προβλήματα που είχα πριν από το χειρουργείο επέστρεφαν, αλλά με διαβεβαίωναν ότι το πρόβλημά μου ήταν μόνο στο μυαλό μου και ότι έπρεπε να το ξεπεράσω, όλα θα καλυτερεύσουν.

Το ξεπέρασα αυτό για αρκετούς μήνες, μέχρι που βρέθηκα και πάλι σε μια κατάσταση όπου δεν μπορούσα να πάω στην τουαλέτα και είχα αφόρητους πόνους, και αντί να πάω στη δουλειά, κατέληξα στα επείγοντα περιστατικά ζητώντας άλλο ένα υπερηχογράφημα χωρίς αποτέλεσμα.

Τα πράγματα άρχισαν να κινούνται μόνο αυτό το φθινόπωρο, όταν έκανα έναν υπέρηχο, όπου διαπιστώθηκε ότι το πλέγμα που είχε σχεδιαστεί για την αποκατάσταση της κήλης και την ενίσχυση του κοιλιακού τοιχώματος δεν κρατούσε, ένα μέρος του είχε τσαλακωθεί και υπήρχε κάποιο είδος εξογκώματος από κάτω που πίεζε το έντερο.

Με αυτό το δεδομένο, επέστρεψα στον γιατρό που χειρούργησε και τις δύο πλευρές της βουβωνικής μου χώρας, με την πεποίθηση ότι θα διόρθωνε το πρόβλημα και θα γινόμουν επιτέλους καλά. Ωστόσο, με αντιμετώπισε με ένα κρύο ντους και μια πλήρη άρνηση και ότι επινόησα πράγματα, παρά το γεγονός ότι κρατούσε ένα σαφές εύρημα από το υπερηχογράφημα που καθόριζε τι δεν πήγαινε καλά, λέγοντας ότι δεν ήταν τίποτα και ότι δεν υπήρχε πρόβλημα.

Βρήκα βοήθεια μόνο μετά από πολύ καιρό στο Λίμπερετς, σε μια κλινική κήλης, όπου μου προσέφεραν μια λύση στην κατάσταση, η οποία ήταν επίσης γρήγορη και μπορούσα να προσβλέπω στο να ηρεμήσω επιτέλους.

Σήμερα, στις 9 Δεκεμβρίου 2024, είμαι σχεδόν 14 ημέρες μετά την επέμβαση και την αναθεώρηση και των δύο βουβωνών και τη διόρθωση των προηγούμενων αποτυχιών του γιατρού που χειρούργησε πριν ... και η κατάστασή μου βελτιώνεται, επιπλέον, με την προσδοκία ότι θα έχω ήδη μελλοντικούς ελέγχους και ενδεχομένως έγκαιρη χειρουργική επέμβαση, έτσι ώστε όλη αυτή η κατάσταση να μην επαναληφθεί και να τραβήξει για χρόνια ...

Μακάρι να είχα αρκετό χρόνο για να αφήσω τα πάντα να επουλωθούν και να μην βιαστώ να εργαστώ. Για να μην επαναληφθεί όλο αυτό, με έχει καταβάλει πολύ και έχει εξαντλήσει ποικιλοτρόπως την οικογένεια και τους φίλους μου.

Πραγματικά εύχομαι να μπορούσα να λειτουργήσω ξανά σαν άνθρωπος και να δώσω έστω και λίγη χαρά πίσω στους ανθρώπους γύρω μου απλά και μόνο με το να συνέλθω και να τα καταφέρω όλα και να ζήσω ξανά τη ζωή μου.

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση και την ευκαιρία να μοιραστώ τουλάχιστον αυτές τις δυσκολίες.

Σας εύχομαι καλή υγεία,

Michal