"Δεν είμαι απλώς μια διάγνωση. Είμαι ένας άνθρωπος."

Με λένε Πέτια , είμαι 21 ετών. Πριν από περίπου 8 μήνες η ζωή μου γύρισε ανάποδα - άκουσα αυτές τις λέξεις που κανείς δεν θέλει να ακούσει:

"Έχεις καρκίνο".

Καρκίνος της πυέλου. Η χειρουργική επέμβαση είναι αδύνατη - ο κίνδυνος είναι πολύ μεγάλος: παράλυση ή ακόμη και θάνατος. Είχα μόνο μια επιλογή - να παλέψω. Με δύναμη. Με δάκρυα. Με ελπίδα.

Αλλά η ασθένεια δεν πήρε μόνο την υγεία μου. Πήρε και μερικούς από τους ανθρώπους μου. Πολλοί άνθρωποι άρχισαν να με αποφεύγουν - όχι επειδή δεν με αγαπούσαν, αλλά επειδή δεν ήξεραν πώς να το αντιμετωπίσουν. Κι εγώ ήθελα απλώς να μείνει κάποιος.

Δεν θέλω να είμαι μόνη μου. Δεν θέλω να νιώθω αόρατη. Είμαι ακόμα εδώ. Η καρδιά μου εξακολουθεί να χτυπάει. Η ψυχή μου εξακολουθεί να ονειρεύεται.

Αγαπώ τη φύση. Λατρεύω να βγάζω βόλτα τα σκυλιά μου. Να παρακολουθώ αγώνες αυτοκινήτων και μοτοσικλετών, να νιώθω τη συγκίνηση της ζωής. Αγαπώ τη μουσική. Ταξιδεύω. Τις απλές στιγμές που με κάνουν ευτυχισμένη.

Η ζωή μου έχει νόημα. Και αξίζει τον κόπο.

Σας γράφω σήμερα γιατί χρειάζομαι βοήθεια.

Η θεραπεία μου είναι ακριβή. Η ελπίδα - ακόμα πιο πολύτιμη.

Αν μπορείτε και είστε πρόθυμοι να μου δώσετε ένα χέρι βοήθειας - θα σημαίνει τα πάντα για μένα.

Λογαριασμός δωρεάς:

IBAN: BG47STSA93001528103973

Παραλήπτης.

Μην με λυπάστε. Πιστέψτε σε μένα.

Ας κάνουμε το θαύμα δυνατό μαζί.

Σας ευχαριστώ.