Το 2008, ο σύντροφος της μητέρας μου ενεπλάκη σε ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα, με αποτέλεσμα να σπάσει και τα δύο του πόδια. Μετά από εκτεταμένες χειρουργικές επεμβάσεις και αποκατάσταση, ανέκτησε κάποια ικανότητα να περπατά λίγα χρόνια αργότερα, αλλά η κινητικότητά του παραμένει σοβαρά περιορισμένη. Πριν από το ατύχημα, είχαμε αρχίσει να ανακαινίζουμε το σπίτι μας, με χρηματοδότηση από δάνειο. Δυστυχώς, μετά το ατύχημα, η ασφαλιστική εταιρεία αρνήθηκε να παράσχει οποιαδήποτε αποζημίωση, γεγονός που μας οδήγησε σε οικονομική δυσχέρεια.

Με την πάροδο των ετών, η κατάσταση επιδεινώθηκε. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, γεννήθηκε ο μικρότερος αδελφός μου, και αργότερα ανακαλύψαμε ότι πάσχει από μια κοινή παιδική πάθηση που απαιτούσε χειρουργική επέμβαση στο ισχίο. Ως αποτέλεσμα, τώρα βασίζεται είτε σε πατερίτσες είτε σε περπατητήρι για να μετακινείται. Η μητέρα μου έγινε ο αποκλειστικός φροντιστής του και λαμβάνει μόνο ένα ελάχιστο επίδομα από την κυβέρνηση, που απέχει πολύ από ένα βιώσιμο εισόδημα.

Ο σύντροφος της μητέρας μου και εγώ εργαζόμαστε σκληρά για να στηρίξουμε την οικογένεια. Εργαζόμουν ως ηλεκτρολόγος σε εργοστάσιο για επτά χρόνια, αλλά πριν από δύο μήνες έχασα τη δουλειά μου λόγω απολύσεων. Συν τοις άλλοις, πριν από μερικά χρόνια, είχα ένα ατύχημα που με άφησε με όραση μόνο 10% στο αριστερό μου μάτι, γεγονός που καθιστά πολύ πιο δύσκολη την εύρεση νέας εργασίας, καθώς συχνά με απορρίπτουν λόγω αυτής της αναπηρίας.

Καθώς οι οικονομικές πιέσεις αυξάνονταν, αναγκαστήκαμε να θυσιάσουμε ακόμη και τις μικρές χαρές της ζωής. Για χρόνια, δεν μπορέσαμε να γιορτάσουμε ούτε μία γιορτή, γενέθλια ή ειδική περίσταση με ειρήνη ή ευτυχία. Κάθε περίοδος των γιορτών είναι μια υπενθύμιση του τι έχουμε χάσει και πόσο αγωνιζόμαστε μόνο για να επιβιώσουμε. Αντί για χαρά, κάθε εορταστική στιγμή επισκιάζεται από άγχος και θλίψη.

Τώρα, βρισκόμαστε σε οριακό σημείο. Μας έχουν απομείνει χρήματα μόλις 1-2 εβδομάδων για τρόφιμα και οι υπηρεσίες διαδικτύου και τηλεφώνου πρόκειται να διακοπούν. Το πιο κρίσιμο, σε 1-3 μήνες, το σπίτι μας θα βγει σε πλειστηριασμό λόγω απλήρωτων δανείων.

Ζητάμε απεγνωσμένα βοήθεια για να σταθεροποιήσουμε την κατάστασή μας, να καλύψουμε τα άμεσα έξοδα και να αποτρέψουμε την απώλεια του σπιτιού μας. Οποιαδήποτε συνεισφορά θα σήμαινε τα πάντα για εμάς και θα μας έδινε την ευκαιρία να ξαναχτίσουμε τη ζωή μας - και επιτέλους, να βιώσουμε τη χαρά του να γιορτάζουμε τις γιορτές χωρίς το φόβο να χάσουμε τα πάντα.