Χορεύοντας το όνειρο στη ζωή

Όταν έφτασα για πρώτη φορά στο Βερολίνο, στάθηκα μπροστά στο Τείχος του Βερολίνου και έβγαλα μια φωτογραφία - πίσω μου, μια τοιχογραφία με τις λέξεις Dancing to Freedom. Δεν είχα ιδέα πού θα με πήγαινε η ζωή. Το μόνο που ήξερα ήταν ότι έπρεπε να ακολουθήσω τα πόδια μου και να εμπιστευτώ τη διαίσθησή μου.

Ο χορός έγινε η άγκυρά μου. Με βοήθησε να επιβιώσω, να ξυπνήσω, να επανασυνδεθώ. Με κράτησε μέσα από το χάος και την ομορφιά της ζωής. Καθώς το μονοπάτι μου ξεδιπλώθηκε -με οδηγό την πνευματική λαχτάρα και τη βαθιά επιθυμία για ελευθερία- ταξίδεψα τον κόσμο, ψάχνοντας και μαθαίνοντας. Γνώρισα σοφούς δασκάλους και γενναίους συντρόφους. Μια από αυτές ήταν η Anna Halprin, της οποίας η ιερή πίστα χορού στην Καλιφόρνια ανακάτεψε μέσα μου κάτι άγριο και αποφασιστικό. Εκείνη η συνάντηση φύτεψε έναν σπόρο - έναν που ψιθύριζε: Ίσως μια μέρα... να φτιάξω τη δική μου πίστα χορού.

Για πολύ καιρό, αυτό το όνειρο μου φαινόταν πολύ μεγάλο, πολύ μη ρεαλιστικό. Αλλά τώρα, μετά από χρόνια διδασκαλίας, δημιουργίας και θεραπείας μαζί με άλλους, νιώθω το έδαφος κάτω από αυτό το όραμα να γίνεται πραγματικότητα.

Αυτό το σχέδιο -αυτή η πίστα- δεν έχει να κάνει μόνο με την κατασκευή μιας δομής. Πρόκειται για τη δημιουργία ενός χώρου για σωστή σχέση: με τον εαυτό μας, με τον άλλον και με τη Γη. Σε έναν κόσμο που συχνά μοιάζει κατακερματισμένος και αποσυνδεδεμένος, πιστεύω με όλη μου την καρδιά ότι ο τρόπος με τον οποίο σχετιζόμαστε μεταξύ μας έχει σημασία. Ο χορός -με την ικανότητά του να μαλακώνει τις άμυνες, να αφυπνίζει την ενσυναίσθηση και να αναζωογονεί τη ζωτικότητα- είναι ένας από τους πιο ισχυρούς διευκολυντές της σύνδεσης που έχουμε.

Φαντάζομαι αυτό το πάτωμα φωλιασμένο στην άγρια ομορφιά της Κέρκυρας, ανοιχτό στον ουρανό, περιτριγυρισμένο από ελαιόδεντρα και θαλασσινή αύρα. Ένα μέρος όπου θα συναντηθούμε για να κινηθούμε, να νιώσουμε και να δημιουργήσουμε. Εκεί όπου ο χορός, η εικαστική τέχνη και η έρευνα με βάση την κίνηση συναντιούνται στο γόνιμο ενδιάμεσο - ανάμεσα στη σιωπή και τον ήχο, ανάμεσα στη θλίψη και τη χαρά, ανάμεσα στο προσωπικό και το συλλογικό.

Θα είναι ένας χώρος για εργαστήρια, τελετουργίες, εκπαιδεύσεις ενσάρκωσης, δημιουργική έκφραση και προσωπική ατομική και ζευγαρωτή εργασία. Ένας χώρος όπου το σώμα γίνεται τόσο ο καμβάς όσο και ο οδηγός. Όπου μπορούμε να θυμηθούμε ότι ανήκουμε στον εαυτό μας, στον άλλον και σε κάτι μεγαλύτερο από όλους μας.

Ζητώ την υποστήριξή σας για να υλοποιήσω αυτό το όνειρο. Οι δωρεές σας θα βοηθήσουν στην κατασκευή του δαπέδου και του περιβάλλοντος χώρου που θα φιλοξενήσει αυτές τις μελλοντικές προσφορές. Αλλά πέρα από τα υλικά, η υποστήριξή σας -μέσω του μοιράσματος, της δωρεάς ή απλώς της μαρτυρίας- βοηθάει στην οικοδόμηση της κοινότητας που αυτό το έργο λαχταρά να υπηρετήσει.

Μαζί, ας χορέψουμε αυτό το όνειρο στη ζωή.