Σκέφτηκα για πολύ καιρό αν θα ζητούσα υποστήριξη εδώ, αφού είναι προφανές ότι πολλοί από τους εράνους εδώ ασχολούνται με μεγαλύτερες τραγωδίες και προβλήματα από εμένα. Ωστόσο, αποφάσισα να το κάνω όταν σταμάτησα να βλέπω φως στην άκρη του τούνελ.

Είχα τεράστια χρέη εξαιτίας της φίλης μου (δεν είμαστε πια μαζί) και της δικής μου βλακείας.

Τη γνώρισα στο διαδίκτυο, τα βρήκαμε γρήγορα και γίναμε ζευγάρι. Ήμουν σούπερ ευτυχισμένος γιατί ήταν η πρώτη μου κοπέλα και ξέρετε πώς είναι.... ένα άτομο ερωτευμένο και ως εκ τούτου πολύ έμπιστο, τυφλωμένο.... Μου φάνηκε ότι ήμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο. Είχα επιτέλους τη δική μου οικογένεια... το μεγαλύτερο όνειρο της ζωής μου για πολλά, πολλά χρόνια. Μετά από μερικά χρόνια που ήμασταν μαζί, με έπεισε να πάρω δάνειο για ένα αυτοκίνητο για εκείνη. Δεν έχει καμία πιστοληπτική ικανότητα, επειδή δεν εργαζόταν εκείνη την εποχή, αλλά υποσχέθηκε ότι θα αποπληρώσει τις 500+ (κρατική χρηματοδότηση για όσους έχουν παιδί) δόσεις (είχε ένα παιδί από προηγούμενη σχέση) και επίσης ότι μόλις αποκτήσει αυτοκίνητο, θα βρει γρήγορα δουλειά. Συμφώνησα. Όταν έφτασε το αυτοκίνητο, της ήρθε η ιδέα να ανοίξει ένα μικρό κατάστημα με οικιακά χημικά. Προσπαθούσε να με πείσει για πολύ καιρό και ήμουν απρόθυμος, επειδή δεν ξέρω τίποτα για τη λειτουργία ενός καταστήματος και άλλα τέτοια. Μου είπε ότι θα αναλάμβανε τα πάντα σχετικά με το κατάστημα και τα λογιστικά, επειδή είχε τις γνώσεις και την εμπειρία σε αυτό. Την πίστεψα και πάλι και είχαμε ένα κατάστημα. Ήμουν χαρούμενος που είχαμε κάτι δικό μας, τη δική μας επιχείρηση..... Φυσικά πήρα άλλο ένα δάνειο για να το ανοίξω. Η χαρά δεν κράτησε πολύ. Έζησα το πρώτο σοκ όταν η τράπεζα με ενημέρωσε ότι λόγω μη καταβολής των δόσεων του αυτοκινήτου, καταγγέλλουν το συμβόλαιό μου και αναλαμβάνουν το αυτοκίνητο. Η κοπέλα μου ζήτησε συγγνώμη, φώναξε ότι ναι μεν έφταιγε γιατί στην πραγματικότητα δεν είχε πληρώσει, αλλά δεν ήθελε να μου πει ότι έπρεπε να ξοδέψει τα χρήματα για κάτι άλλο και ότι λυπόταν που μου έκρυβε πληροφορίες από την τράπεζα. Την αγαπούσα και πίστευα ότι ήταν όλα γρουσουζιά, αλλά ότι θα τα καταφέρναμε. Πίστευα ότι το δάνειο θα τακτοποιούνταν από μόνο του επειδή το αυτοκίνητο αγοράστηκε για μεγαλύτερο ποσό από το δάνειο και ότι θα αποπληρωνόταν από μόνο του. Αποδείχθηκε ότι έκανα μεγάλο λάθος, διότι η αξία του εκτιμήθηκε από έναν εκτιμητή που είχε προσληφθεί από την τράπεζα σε λιγότερο από το 1/3 της αγοραίας αξίας. Αποδεικνύεται ότι ο εκτιμητής βρήκε πολλά εξωτερικά ελαττώματα στο αυτοκίνητο (και πολύ γενικά εσωτερικά) και έτσι μείωσε την αξία. Επιπλέον, δεν έλαβε υπόψη του τον πλήρη εξοπλισμό του αυτοκινήτου, γεγονός που επίσης μείωσε την αξία. Είναι πολύ πιο ενδιαφέρον όταν συγκρίνετε την έκθεση του εκτιμητή με το πρωτόκολλο που είχε συνταχθεί όταν ο υπάλληλος της τράπεζας παρέλαβε το αυτοκίνητο από εμένα. Πολλές ζημιές στο αυτοκίνητο εμφανίζονται στην έκθεση, αλλά δεν υπήρχαν όταν υπογράφηκε το πρωτόκολλο και δεν υπάρχουν. Το κερασάκι στην τούρτα είναι η ένδειξη του χιλιομετρητή που αναγράφεται στο πρωτόκολλο και στην έκθεση. Είναι πολύ διαφορετική, πράγμα που σημαίνει ότι κάποιος το οδηγούσε από τη στιγμή που παρέδωσα το αυτοκίνητο στην τράπεζα μέχρι να το πάρει ο εκτιμητής. Τα παράπονά μου στην τράπεζα ήταν μάταια και δεν βρήκα δικηγόρο που να μπορεί να με βοηθήσει. Όλοι παραιτήθηκαν όταν άκουσαν το όνομα της τράπεζας. Εγώ ήμουν συντετριμμένος. Ακόμα χειρότερα πράγματα συνέβησαν αργότερα... Το κατάστημα δεν πήγαινε πολύ καλά. Άλλο ένα χτύπημα από την κοπέλα... πήρε τα εμπορεύματα, υπέγραψε συμβόλαια αλλά δεν πλήρωσε. Για άλλη μια φορά μου έκρυψε τα πάντα και το κατάλαβα πολύ αργά. Παρά το άμεσο κλείσιμο του καταστήματος, υπήρχαν χρέη σε αυτό. Δεν ήμουν σε θέση να τα αποπληρώσω και σε πολλές περιπτώσεις δεν γνώριζα καν για το χρέος προς τη μία ή την άλλη εταιρεία. Έμαθα για τέτοια πράγματα ήδη στο στάδιο του δικαστικού επιμελητή. Οι δικηγόροι σήκωσαν τα χέρια ψηλά λέγοντας ότι "υπήρχε τεκμήριο πληρεξουσιότητας, οπότε τα πάντα βαρύνουν εσάς". Έφτασα στο σημείο ότι με τα χρήματα που μου άφησε ο δικαστικός επιμελητής είχα την επιλογή είτε να εξοφλήσω άλλες υποχρεώσεις που πλήρωνα κανονικά μέχρι τότε είτε να έχω κάτι να φάω και να ζήσω. Αυτό προφανώς οδήγησε τελικά στην κλιμάκωση των περαιτέρω αναγκαστικών μέτρων των δικαστικών επιμελητών. Σήμερα είμαι 41 ετών και δεν έχω απολύτως τίποτα..... Δεν βλέπω το μέλλον μου ... παρόλο που εργάζομαι με το ίδιο επιτόκιο για τα χρέη και τα τέλη αναγκαστικής εκτέλεσης και όλα αυτά.... ξεπερνούν τις οικονομικές μου δυνατότητες και ξέρω ότι δεν είμαι σε θέση να τα αποπληρώσω μόνη μου για το υπόλοιπο της ζωής μου. Ένα όνειρο ζωής πήγε χαμένο. Ζω με αυτά τα χρέη εδώ και 8 χρόνια και ποτέ δεν ξέρω αν ξαφνικά θα εμφανιστεί κάτι άλλο, κάποιο άλλο χρέος που δημιούργησε ο πρώην μου και μου το έκρυψε. Αυτός ο φόβος εντείνεται από το γεγονός ότι ακόμα και χρόνια μετά το κλείσιμο του καταστήματος κάτι πραγματικά βγαίνει.... εν ολίγοις, ο πρώην μου πήγε στη φυλακή επειδή οι άνθρωποι δεν έλαβαν πράγματα για τα οποία πλήρωσαν σε πύλες δημοπρασιών.... και η πώληση γινόταν σαν να τα πουλούσα εγώ. Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια των δικαστικών ακροάσεων, ανακάλυψα ότι όταν ήταν μαζί μου, εξακολουθούσε να με πηδάει. Θα πληρώσω για το όνειρό μου να είμαι σε μια σχέση, να με αγαπούν για το υπόλοιπο της ζωής μου.... Δεν ξέρω τι φωτογραφίες να προσθέσω εδώ, ή αν λείπει κάτι. Παρακαλώ ενημερώστε με αν κάποιος θα ήθελε να μάθει περισσότερα.

Σκέφτηκα πολύ καιρό αν θα ζητήσω υποστήριξη εδώ, αφού όπως βλέπετε πολλές από τις πτώσεις εδώ αφορούν μεγαλύτερες τραγωδίες και προβλήματα από εμένα. Ωστόσο, αποφάσισα να το κάνω σε μια στιγμή που δεν μπορούσα πλέον να δω το φως στην άκρη του τούνελ.

Έπεσα σε τεράστια χρέη εξαιτίας της φίλης μου (δεν είμαστε πια μαζί) και της δικής μου βλακείας.

Τη γνώρισα στο διαδίκτυο, γρήγορα σπινθηροβολήσαμε και γίναμε ζευγάρι. Ήμουν μέγα ευτυχισμένος γιατί ήταν η πρώτη μου κοπέλα και ξέρετε πώς είναι... ένας ερωτευμένος άνθρωπος και ως εκ τούτου πολύ έμπιστος, τυφλωμένος... Νόμιζα ότι ήμουν ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο. Είχα επιτέλους μια δική μου οικογένεια... το μεγαλύτερο, ισόβιο όνειρό μου για πολλά, πολλά χρόνια. Μετά από μερικά χρόνια που ήμασταν μαζί, με έπεισε να πάρω δάνειο για να της αγοράσω ένα αυτοκίνητο. Δεν έχει την πιστοληπτική ικανότητα επειδή δεν εργαζόταν εκείνη τη στιγμή, αλλά υποσχέθηκε ότι θα πλήρωνε τις δόσεις με 500+ (είχε ένα παιδί από προηγούμενη σχέση) και επίσης ότι μόλις αποκτήσει το αυτοκίνητο θα έβρισκε γρήγορα δουλειά. Συμφώνησα. Όταν έφτασε το αυτοκίνητο, της ήρθε η ιδέα να ανοίξουμε ένα μικρό κατάστημα με οικιακά χημικά. Με έπεισε για πολύ καιρό και ήμουν απρόθυμος, επειδή δεν ξέρω τίποτα για τη λειτουργία ενός καταστήματος. Μου είπε ότι θα αναλάβει εκείνη το κατάστημα και τα λογιστικά, επειδή είχε τις γνώσεις και την εμπειρία. Την πίστεψα και πάλι και είχαμε ένα κατάστημα. Ήμουν ευτυχής που είχαμε κάτι δικό μας, τη δική μας επιχείρηση... φυσικά, πήρα άλλο ένα δάνειο για να το ανοίξω. Η χαρά δεν κράτησε πολύ. Έπαθα το πρώτο σοκ όταν η τράπεζα με ενημέρωσε ότι, λόγω της μη καταβολής των δόσεων του αυτοκινήτου, καταγγέλλει τη σύμβασή μου και αναλαμβάνει το αυτοκίνητο. Η φίλη μου μου ζήτησε συγγνώμη, φώναξε ότι ναι μεν έφταιγε εκείνη γιατί δεν είχε πληρώσει, αλλά δεν ήθελε να μου πει ότι έπρεπε να ξοδέψει τα χρήματα για κάτι άλλο και ότι λυπόταν που μου είχε αποκρύψει την πληροφορία από την τράπεζα. Την αγαπούσα και πίστευα ότι ήταν όλα κακή τύχη, αλλά ότι θα τα καταφέρναμε. Πίστευα ότι το δάνειο θα "τακτοποιούνταν από μόνο του", επειδή το αυτοκίνητο είχε αγοραστεί με περισσότερα χρήματα από το δάνειο και ότι θα αποπληρωνόταν μόνο του. Αποδείχθηκε ότι έκανα μεγάλο λάθος, διότι είχε εκτιμηθεί από εμπειρογνώμονα που είχε προσλάβει η τράπεζα σε λιγότερο από το ένα τρίτο της αγοραίας αξίας του. Αποδεικνύεται ότι ο εκτιμητής διαπίστωσε μεγάλο αριθμό εξωτερικών ελαττωμάτων στο αυτοκίνητο (καθώς και πολύ γενικά εσωτερικά ελαττώματα) και ως εκ τούτου μείωσε την αξία. Επιπλέον, δεν έλαβε υπόψη του τον πλήρη εξοπλισμό του αυτοκινήτου, γεγονός που επίσης μείωσε την αξία. Είναι πολύ πιο ενδιαφέρον να συγκρίνετε την έκθεση του εκτιμητή με την έκθεση που συντάχθηκε όταν ο υπάλληλος της τράπεζας παρέλαβε το αυτοκίνητο από εμένα. Πολλές ζημιές στο αυτοκίνητο εμφανίζονται στην έκθεση, αλλά δεν υπήρχαν όταν υπογράφηκε η έκθεση και δεν υπάρχουν. Το κερασάκι στην τούρτα είναι η ένδειξη του χιλιομετρητή στην έκθεση και στην έκθεση. Είναι πολύ διαφορετικές, πράγμα που σημαίνει ότι κάποιος οδήγησε το αυτοκίνητο από τη στιγμή που το παρέδωσα στην τράπεζα μέχρι να το αναλάβει ο εκτιμητής. Τα παράπονά μου στην τράπεζα δεν είχαν αποτέλεσμα και δεν μπόρεσα να βρω δικηγόρο να με βοηθήσει. Όλοι όσοι άκουγαν το όνομα της τράπεζας τα παράτησαν. Ήμουν συντετριμμένος. Ακόμα χειρότερα ήρθαν αργότερα... το κατάστημα δεν πήγαινε καλά. Άλλο ένα χτύπημα από την κοπέλα... έπαιρνε εμπορεύματα, υπέγραφε συμβόλαια αλλά δεν πλήρωνε. Για άλλη μια φορά μου έκρυβε τα πάντα και το κατάλαβα πολύ αργά. Παρά το άμεσο κλείσιμο του καταστήματος υπήρχαν χρέη σε αυτό. Δεν ήμουν σε θέση να τα εξοφλήσω και σε πολλές περιπτώσεις δεν γνώριζα καν ότι χρωστούσα στην τάδε ή την δείνα εταιρεία. Έμαθα για τέτοια πράγματα στο στάδιο του δικαστικού επιμελητή. Οι δικηγόροι άνοιγαν τα χέρια τους λέγοντας "υπήρχε τεκμήριο πληρεξουσιότητας, οπότε όλα είναι στο κεφάλι σας". Έφτασα στο σημείο όπου, με τα χρήματα που μου άφησε ο δικαστικός επιμελητής, είχα την επιλογή είτε να εξοφλήσω άλλα χρέη που πλήρωνα κανονικά είτε να έχω κάτι να φάω και να ζήσω. Αυτό προφανώς οδήγησε τελικά τους δικαστικούς επιμελητές να κλιμακώσουν περαιτέρω τις εκτελέσεις.

Σήμερα είμαι 41 ετών και δεν έχω απολύτως τίποτα... δεν μπορώ να δω το μέλλον μου... παρόλο που εργάζομαι με το ίδιο επιτόκιο για τα χρέη και τα τέλη εκτέλεσης και όλα αυτά... είναι πέρα από τις οικονομικές μου δυνατότητες και ξέρω ότι δεν μπορώ να τα αποπληρώσω μόνη μου για το υπόλοιπο της ζωής μου. Σύμφωνα με τις πληροφορίες από την τράπεζά μου, αυτή τη στιγμή το άθροισμα των ποσών που προκύπτουν από την κατάσχεση στον τραπεζικό μου λογαριασμό είναι πάνω από 220000zł. Ένα όνειρο ζωής έχει πάει χαμένο. Ζω με αυτό το χρέος εδώ και 8 χρόνια και ποτέ δεν ξέρω αν ξαφνικά θα εμφανιστεί κάτι άλλο, κάποιο άλλο χρέος που δημιούργησε η πρώην φίλη μου και μου το έκρυψε. Αυτός ο φόβος επιτείνεται από το γεγονός ότι ακόμα και χρόνια μετά το κλείσιμο του μαγαζιού, κάτι όντως προκύπτει... για να μην τα πολυλογώ, η πρώην μου πήγε φυλακή επειδή οι άνθρωποι δεν έπαιρναν τα πράγματα που πλήρωναν μαζί της σε δημοπρασία portals.... και η πώληση γινόταν σαν να τα πουλούσα εγώ. Στη συνέχεια, στις δικαστικές ακροάσεις, ανακάλυψα ότι όταν ήταν μαζί μου, ούτως ή άλλως μου έπαιζε τα κέρατα. Για το υπόλοιπο της ζωής μου θα πληρώνω το όνειρό μου να έχω σχέση, να με αγαπούν....

Δεν ξέρω τι εικόνες να προσθέσω εδώ ή αν λείπει κάτι. Παρακαλώ ενημερώστε με αν κάποιος θα ήθελε να μάθει περισσότερα.