Το όνομά μου είναι Laura και ζω με φλεβική δυσπλασία και εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση από τη γέννησή μου. Για χρόνια, διαχειριζόμουν την κατάστασή μου με καθημερινή φαρμακευτική αγωγή - αντιπηκτικά, παυσίπονα, βιταμίνες - και τακτικές ιατρικές εξετάσεις. Αλλά τώρα, χωρίς ασφάλιση ή εισόδημα, δεν μπορώ να πληρώσω τα φάρμακα, τις εξετάσεις αίματος ή ακόμη και τη βασική ανακούφιση από τον πόνο. Η καλοκαιρινή ζέστη έχει επιδεινώσει τα πράγματα και τα συμπτώματά μου έχουν γίνει ανυπόφορα. Το αριστερό μου χέρι, από τις άκρες των δακτύλων μέχρι το λαιμό, πονάει συνεχώς και είναι δεμένο με σφεντόνα. Δυσκολεύομαι να αναπνεύσω, δεν μπορώ να κινηθώ σωστά και ακόμη και απλές εργασίες όπως το να φτιάξω ένα γεύμα ή να δέσω τα μαλλιά μου είναι αδύνατες. Ο πόνος είναι συντριπτικός και ξέρω ότι χωρίς θεραπεία η ζωή μου κινδυνεύει... Και πάλι.

Μέχρι πρόσφατα, είχα υποστήριξη από την οικογένεια και τους φίλους μου, αλλά αφού έχασα τη δουλειά μου και έμεινα άστεγη, κοιμάμαι όπου μπορώ. Οι αγαπημένοι μου αντιμετωπίζουν τις δικές τους καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και δεν μπορούν να βοηθήσουν άλλο. Προσπάθησα να βρω δουλειά, αλλά η αναπηρία μου το καθιστά σχεδόν αδύνατο, και με κάποιο τρόπο δεν δικαιούμαι κρατική υποστήριξη. Έχω να φάω ένα κανονικό γεύμα εδώ και λίγες μέρες, και δεν έχω χρήματα για φάρμακα ή φαγητό. Χρειάζομαι επειγόντως εξετάσεις αίματος για να ξέρω αν πρέπει να πάω στα επείγοντα, γιατί μάλλον χρειάζεται, αλλά θα μπορούσαν να πουν ότι πανικοβάλλομαι χωρίς αυτές, ενώ δεν πανικοβάλλομαι, και χρειάζομαι παυσίπονα και βιταμίνες για να διαχειριστώ τα συμπτώματά μου. Αν μπορέσω να πάρω τη βοήθεια που χρειάζομαι, ελπίζω να ανακτήσω κάποια ανεξαρτησία, να παρακολουθήσω συνεντεύξεις για δουλειά και να επανασυνδεθώ με φίλους. Αυτή τη στιγμή, νιώθω απομονωμένη και μόνη, αλλά με τη δική σας υποστήριξη, πιστεύω ότι μπορώ να το ξεπεράσω και να αρχίσω να ξαναχτίζω τη ζωή μου.