Wstydzę się, że tu jestem. Że muszę tak publicznie błagać o życie. Ale nie mam wyboru. Nie mam już sił, nie mam opcji. Zostaliście tylko Wy - obcy, znajomi, którzy mogą usłyszeć to słabe wołanie o pomoc.

W moim ciele żyje jednocześnie kilka poważnych chorób.

Mam chorobę autoimmunologiczną - moje własne ciało niszczy mnie od środka.

Moja wątroba nie funkcjonuje już tak, jak powinna.

Mam guzy i torbiele uciskające nerwy w mózgu i każdego dnia boję się, co się stanie, gdy będzie już... za późno.

Mam też chorobę Meniere'a. Świat wokół mnie wiruje, w uszach mi dzwoni, cisza boli, bo nie słyszę tak jak inni.

Kręci mi się w głowie, upadam, często po prostu leżę i patrzę w sufit. I czekam... aż wydarzy się coś dobrego. Jakiś cud.

Nie mogę pracować. Ledwo mogę żyć. Jestem sama ze swoim bólem - ale najgorsze jest to, że system nie pomaga. Nie mam dokąd pójść, nie mam czego dotknąć.

A teraz jestem tutaj, błagając. Tak, błagam.

Nawet jeśli masz tylko jedno euro - to dużo. Bo to wystarczy na chleb, lekarstwa, prąd. Życie.

Tobie może się to wydawać niewiele. Ale dla mnie jest.

Teraz wszystko, cokolwiek dasz, może oznaczać życie.

Nie zostawiaj mnie tutaj. Proszę, proszę.

Udostępnij, pomóż mi, nie tylko przeczytaj - bo to może być moja jedyna szansa.

Napisałam to we łzach, ale z nadzieją.

Dziękuję, że jesteś ze mną.

Nikol... Mam inne zbiórki pieniędzy... 2 raporty medyczne potwierdzone