Moja historia nie jest wyjątkowa. Ale jest głęboko ludzka. Pracuję. Walczę.

Wiele przeżyłem, ale ten ciężar, który noszę, towarzyszy mi każdego dnia od lat. Nie w sposób widoczny. Nie krzycząc.

Jest nie do zniesienia.

Wszystko zaczęło się od starego kredytu. W wyniku bezrobocia umowa została rozwiązana, trafiła do windykacji, a ja spłaciłem, co mogłem, zgodnie z umową. Płaciłem, a dług wciąż rósł. Pierwotny dług w wysokości 3 milionów forintów (około 7500 euro) wynosi teraz 8 milionów forintów (około 20 000 euro).

Teraz w końcu nadarzyła się okazja:

Jeśli uda mi się zebrać pozostały kapitał, umorzą mi odsetki.

To może być moment, w którym przeszłość się skończy i będziemy mogli zacząć od nowa.

Część już udało mi się zebrać.

Co do reszty, proszę teraz o pomoc - nie o luksus, nie o pożądanie, ale o jasność, powietrze, spokój.

Ten ciężar już nie tylko przygnębia moje myśli. Ostatnio sprawia, że fizycznie źle się czuję. Często jestem słaby, gorączkuję. I wiem, co to powoduje: ta dusząca beznadzieja, której nie chcę pozwolić wygrać.

Nie mogę stawić czoła przyszłości, dopóki mam ten dług. Żaden bank ze mną nie porozmawia. Nie mogę nawet liczyć na kilkaset tysięcy forintów z systemu.

Boję się, co by było, gdyby coś się stało. Jeśli stracę matkę lub coś nagle pójdzie nie tak - nawet to, co moja rodzina zbudowała krwią i potem, może przepaść.

To nie tylko pieniądze. To klucz do mojego życia.

Jeśli kiedykolwiek byłeś w takiej sytuacji, wiesz, jak to jest, gdy nie prosisz już o pieniądze - prosisz o powietrze.

Jeśli czujesz, że możesz pomóc, wiedz jedno: nie tylko spłacasz dług - pomagasz człowiekowi przetrwać.

Dziękuję za przeczytanie. Każda pomoc może być dla mnie nowym dniem. Dniem, który nie zaczyna się od ciężaru.