PROSZĘ, POMÓŻ MI ZACHOWAĆ NADZIEJĘ

Mam na imię Samuel, mam 21 lat i jestem studentem uniwersytetu. Pisanie tych słów nie jest dla mnie łatwe. Do niedawna starałem się stawiać czoła wszystkiemu samemu - z odwagą i dumą - ale teraz znalazłem się w sytuacji, która stała się zbyt ciężka do udźwignięcia w pojedynkę i muszę poprosić o pomoc. W ciągu ostatnich kilku miesięcy moje życie drastycznie się zmieniło. Jestem przytłoczony wydatkami, na które nie mogę sobie pozwolić: zaległy czynsz, małe długi, które zaciągnąłem, aby przetrwać, rachunki i podstawowe potrzeby. Nie mam stabilnej pracy i pomimo ciągłych poszukiwań, znalezienie jej było niezwykle trudne. Nadal studiuję, ponieważ w głębi duszy wciąż wierzę w lepszą przyszłość. Ale każdy dzień to walka - z lękiem, z poczuciem winy, ze strachem przed utratą wszystkiego. Moi rodzice bardzo chcieliby mi pomóc, ale niestety nie mogą. Oni również przechodzą trudny okres i po prostu nie mają środków, by wesprzeć mnie finansowo. Bardzo ich kocham i wiem, że zrobiliby dla mnie wszystko, gdyby mogli - ale wszyscy zmagamy się teraz z trudnościami, a ja doszedłem do punktu, w którym nie mogę tego zrobić sam. Zawsze byłem kimś, kto próbuje radzić sobie sam, kto waha się prosić o pomoc. Ale dziś, z otwartym sercem, proszę. Nie o jałmużnę, ale o szansę. O odrobinę powietrza, odrobinę spokoju i możliwość kontynuowania - ukończenia studiów i walki o życie, o którym zawsze marzyłem. Zebrane pieniądze pomogą mi zapłacić zaległy czynsz, pokryć pilne długi i zaspokoić podstawowe koszty utrzymania, podczas gdy ja będę kontynuować studia i szukać pracy. Każdy pojedynczy dolar, nieważne jak mały, przybliży mnie o krok do stabilności, godności i nadziei. Jeśli nie jesteś w stanie przekazać darowizny, nawet samo udostępnienie tej kampanii może mieć duże znaczenie. A jeśli dotarłeś tak daleko, naprawdę dziękuję za poświęcenie czasu na wysłuchanie mojej historii.