Przewiń w dół po angielsku

Minęły ponad dwa tygodnie od śmierci Akili , a jego rodzina ledwo śpi. Ich największym marzeniem jest teraz sprowadzenie ciała Akili do domu i sprawienie mu pogrzebu.

Rankiem 30 czerwca w klubie w Bukareszcie doszło do tragedii.

Akila był jednym z 10 000 Lankijczyków, którzy przeprowadzili się do Rumunii na podstawie wizy pracowniczej w 2023 roku. Miał wówczas 27 lat i przywiózł ze sobą bogate doświadczenie, pracując jako szef kuchni w lankijskich hotelach, a także kwalifikacje akademickie potwierdzające jego umiejętności.

Jego partnerka opisuje go jako człowieka, który nie bał się stanąć w obronie otaczających go osób i przemawiać w ich imieniu, zwłaszcza gdy nie mogli lub nie mieli odwagi. Odważny i pewny siebie człowiek, który pomagał swoim przyjaciołom, który był prawdziwym wsparciem dla swoich rodziców i rodzeństwa, i który wkładał pasję w swoją pracę. Byli razem przez dziewięć lat, podczas których, jak mówi, "opiekował się mną z wielką miłością. W wolnym czasie lubił oglądać filmy".

Od śmierci Akili minęły ponad dwa tygodnie, a jego rodzina ledwo śpi. Ich największym marzeniem jest teraz sprowadzenie ciała Akili do domu i sprawienie mu pogrzebu.

Ale koszty repatriacji przekraczają ich możliwości. Z drugiej strony, Akila, podobnie jak większość osób spoza Europy, które przeprowadzają się do Rumunii na podstawie wizy pracowniczej, zaciągnęła dużą, wysoko oprocentowaną pożyczkę, aby sfinansować swoją podróż i przeprowadzkę. Kiedy wyjeżdżała, nadal spłacała ten kredyt.

W związku z tym rozpoczynamy kampanię zbierania funduszy, aby pokryć koszty repatriacji, pomagając rodzinie Akili na Sri Lance w sprowadzeniu ich syna/brata/partnera do domu (≈ 4000 euro). Oprócz transportu ciała, naszym celem jest również zebranie funduszy potrzebnych do wsparcia rodziny w spłacie pozostałego salda kredytu bankowego (≈ 2500 euro), na który Akila zabezpieczyła dom. Zwracamy uwagę, że jest to znaczący koszt na Sri Lance, gdzie średnia pensja wynosi około 1300 lei.

**********************

Azjatyccy robotnicy stanowią coraz liczniejszą i coraz bardziej narażoną grupę w rumuńskim społeczeństwie. Mimo że rumuński rząd co roku ogłasza nowe, hojne kontyngenty zagranicznej siły roboczej, nie wdrożył jeszcze żadnej strategii integracji dla dziesiątek tysięcy osób przybywających do kraju. Instytucje państwowe nie organizują bezpłatnych kursów języka rumuńskiego, nie prowadzą programów mediacji kulturowej, nie dostarczają informacji na temat praw, obowiązków, prawodawstwa czy lokalnej kultury, ani pomocy prawnej w wielu przypadkach, w których są ofiarami nadużyć ze strony pracodawców i innych osób.

A jednak wielu z nich to ludzie, którzy przygotowują nasze jedzenie w naszych ulubionych restauracjach, pakują je na półki supermarketów i budują miasta dla przyszłych pokoleń.

Ta kampania nie dotyczy tylko Akili, ale wszystkich tych, którzy przyjeżdżają do Rumunii w poszukiwaniu lepszego życia i zmagają się z niewidocznymi trudnościami. Pokażmy im, że ich widzimy i że nam na nich zależy.

PL:

Kampania zbierania funduszy na powrót Akili do domu

Od śmierci Akili minęły ponad dwa tygodnie, a jego rodzina ledwo śpi. Ich największym marzeniem jest teraz sprowadzenie ciała Akili z powrotem na Sri Lankę i sprawienie mu należytego pogrzebu.

Rankiem 30 czerwca w nocnym klubie w Bukareszcie doszło do tragedii.

Akila był jednym z 10 000 Lankijczyków, którzy przeprowadzili się do Rumunii z wizą pracowniczą w 2023 roku. Miał wtedy 27 lat i cenne doświadczenie jako szef kuchni w hotelach w kraju, a także solidne kwalifikacje akademickie.

Jego partnerka opisuje go jako odważnego i pewnego siebie mężczyznę, który stawał w obronie otaczających go osób i mówił w ich imieniu, zwłaszcza gdy nie mogli tego zrobić. Byli razem przez dziewięć lat, podczas których, jak mówi, "opiekował się mną z wielką miłością. W wolnym czasie uwielbiał oglądać filmy".

Od śmierci Akili minęły ponad dwa tygodnie, a jego rodzina ledwo śpi. Ich największym marzeniem jest teraz sprowadzenie ciała Akili z powrotem na Sri Lankę i sprawienie mu należytego pogrzebu.

Niestety, koszty repatriacji przekraczają ich możliwości finansowe. Akila, podobnie jak wielu nie-Europejczyków, którzy przeprowadzają się do Rumunii w poszukiwaniu pracy, zaciągnął wysoko oprocentowaną pożyczkę, aby sfinansować swoją podróż i nowe życie. Kiedy zmarł, wciąż spłacał ten kredyt.

Rozpoczynamy tę kampanię zbierania funduszy, aby pomóc w pokryciu kosztów repatriacji i pomóc rodzinie Akilina Sri Lance w sprowadzeniu ich syna/brata/partnera do domu (≈ 4000 EUR) Oprócz transportu jego ciała, chcemy również zebrać fundusze, aby pomóc w spłacie pozostałej pożyczki bankowej (≈ 2500 EUR), którą Akila poręczył wraz z domem rodzinnym. Jest to znaczne obciążenie na Sri Lance, gdzie średnia miesięczna pensja wynosi około 1300 lei.

**********************

Pracownicy azjatyccy stanowią coraz większą i coraz bardziej narażoną grupę w rumuńskim społeczeństwie. Chociaż rumuński rząd co roku ogłasza nowe, hojne limity zagranicznej siły roboczej, nie wdrożył jeszcze żadnej strategii integracji dla dziesiątek tysięcy osób przybywających do kraju. Instytucje państwowe nie organizują bezpłatnych kursów języka rumuńskiego, nie prowadzą programów mediacji kulturowej, nie dostarczają informacji o prawach, obowiązkach, ustawodawstwie czy lokalnej kulturze, ani nie oferują pomocy prawnej w wielu przypadkach, w których pracownicy ci padają ofiarą nadużyć ze strony pracodawców i nie tylko.

A przecież wielu z nich to ludzie, którzy przygotowują nasze jedzenie w naszych ulubionych restauracjach, pakują je na półki supermarketów i budują miasta dla przyszłych pokoleń.

Ta kampania nie dotyczy tylko Akili, ale wszystkich tych, którzy przyjeżdżają do Rumunii w poszukiwaniu lepszego życia i zmagają się z niewidocznymi trudnościami. Pokażmy im, że ich widzimy i że nam na nich zależy.