Cześć, nazywam się Ivan Kovač. Urodziłem się w latach 80., co oznacza, że jestem teraz w wieku, w którym bardziej interesują mnie reklamy suplementów witaminowych, probiotyków i materacy ortopedycznych niż piłka nożna.

Właśnie kiedy myślałam, że pogodziłam się z faktem, że ostatnio najbardziej szaloną przejażdżką była ta do Kauflandu, narodził się pomysł. Motocykl. Naturalnie.

Nie, nie planuję zostać guru motocyklistów. Nie zrobię sobie tatuażu z płomieniem ani skórzanej kurtki z czaszką. Nic hardkorowego. Chcę po prostu motocykla. Nic zbyt drogiego, do 4000 euro, po prostu dla zabawy. Dla duszy. Dla odrobiny poczucia „żyję”.

Ponieważ realistycznie rzecz biorąc, wszyscy mamy jakieś małe życzenie, które nigdy się nie spełniło. Moje ma dwa koła, zapach benzyny i dźwięk, który cofa zmartwienia.

Wiem, że są ważniejsze rzeczy. Nie ma dramatu, jeśli nie możesz pomóc.

Ale jeśli ten mój kryzys (przepraszam, drugi okres dojrzewania) wywołuje uśmiech na twojej twarzy lub współczucie, i chcesz pomóc mi dokonać tej małej, ale wielkiej rzeczy dla mnie, dziękuję ci z całego serca. Jeśli nie, to nic. Rozwiązałam swój trądzik sama, rozwiążę to też.

Dzięki za przeczytanie. A jeśli się podzielisz, dostaniesz przejażdżkę na motocyklu.