mijn verhaal is een beetje vreemd... Ik weet niet of ik begrepen zal worden.

Er zijn veel tieners in de wereld die problemen hebben. Ik vocht met mezelf en leed aan psychische aandoeningen - angst, depressie, sociale fobie. op jonge leeftijd raakte ik aan verboden middelen...ging bijna dood, maar als twintiger zat ik in de gevangenis.

Plotseling had ik niemand, alleen een paar liefhebbende mensen.

Sommigen verlieten me en ik kon niet eens afscheid nemen...

Na jaren ben ik weer thuis en het is moeilijk om een normaal leven te leiden. Maar ik wil! Ik zal het proberen. Ik heb twee banen... maar ik heb nog schulden in mijn leven. Ik weet niet wanneer ik die kan terugbetalen. De salarissen in mijn land zijn laag en ik probeer constant bij te verdienen. Als ik niet werk, zoek ik naar "gratis geld" en vragenlijsten op het web. Ik ben bijna dertig en ik begin te denken dat ik nooit meer de schoonheid van het normale leven zal ervaren. Ik heb dromen, maar ik weet niet hoe ik verder moet...

Ik zou graag mijn schulden aflossen en niet constant blootgesteld worden aan gevaar. Ik zou graag een vreemd land bezoeken, verliefd worden, tekenen...

tenminste een normaal leven leiden.

Ik weet niet of iemand iemand als ik wil helpen, want dit is een probleem dat ik zelf heb gemaakt... maar dat wilde ik echt niet. Ik wil leven en iedereen die me verlaten heeft trots op me maken.

Ik weet niet of iemand me zal helpen, maar je kunt je niet voorstellen hoe gelukkig het me zou maken. bij elke gift denk ik dat er iemand is die me geholpen heeft en in een ander deel van de wereld is.

(glimlach zelfs als het leven soms moeilijk is. het kan altijd erger. er is altijd iemand die het slechter heeft...)

🖤🖤🖤