Een vriend zei tegen me: "Je bent niet moeilijk. Je bent liefdevol." Het is waar dat sommige mensen me hardnekkig vinden. Maar ik geef nooit op - omdat het gaat om een persoon van wie ik hou, en ik zal alles voor hem doen.

Sebastijan is al negen jaar mijn partner. We wonen samen in een huurappartement, delen het leven en zorgen voor elkaar. Op 23 april kreeg hij een zware hartaanval in Berlijn. Twee dagen later, op 25 april, kwam ik bij hem en sindsdien ben ik elke dag bij hem.

Sebastijan ligt in een wakkere coma maar reageert emotioneel. Ik weet dat hij me hoort en begrijpt. Toen ik met hem over mijn kleindochter sprak, begon hij te huilen - een moment dat ik op een foto heb vastgelegd. Ik heb ook een video waarop hij op mijn commando zijn hand beweegt. Toen ik vroeg of hij me een kus wilde geven, tuitte hij zijn lippen.

Helaas heb ik niet alles opgenomen, maar zijn reacties waren duidelijk en herhaalbaar.

Het is moeilijk te beschrijven hoe graag hij wil leven - en bij ons wil zijn.

Dit bewijst dat hij voelt, begrijpt en reageert op zijn eigen manier. Elk mens, vooral in zo'n toestand, verdient waardige en aandachtige zorg - elke dag, niet alleen als er iemand is die van hem houdt.

Ik moest voor drie weken naar Slovenië om een verhuizing en persoonlijke zaken af te handelen, wat mijn hart brak.

Toen ik op 12 juli terugkwam, was ik geschokt. Zijn gewrichten waren verstijfd, zijn vingers en polsen bewogen nauwelijks en zijn enkels waren verkrampt. Alles wat we samen bereikt hadden, was weg. In deze kliniek in Bernau bij Berlijn houden ze zich blijkbaar niet met hem bezig tenzij er dagelijks een naast familielid aanwezig is. Dit is onmenselijk. Iedereen verdient respect, zorg en nabijheid. Iedereen.

Dankzij hem ben ik hier - ik zal bij hem blijven tot de overplaatsing, en daarna ook in Oostenrijk.

Sebastijan heeft de Sloveense nationaliteit, is verzekerd in Oostenrijk en heeft daar een baan en een verblijfplaats. Ik heb contact met een revalidatiekliniek in Vorarlberg en heb zijn opname geregeld; we wachten alleen nog op een vrij bed, maar dat wordt pas eind juli verwacht en dat is niet gegarandeerd. Ik ben zijn officiële voogd en partner. Ik regel al het papierwerk, vertalingen, documenten, certificeringen en de communicatie met artsen zelf. Ik spreek geen Duits en heb hulp bij vertalingen. Ik heb een invaliditeitspensioen met een maandelijks inkomen van 340 euro. De auto waarmee ik twee keer per dag 52 km rijd om hem te zien, werkt nauwelijks - ik hoop dat het alleen een kapotte sensor is, zoals de garage zegt. Gisteren deed de versnellingsbak het ook al.

Ik schrijf dit alles niet om medelijden te krijgen, maar om gerechtigheid te krijgen. Als iemand kan helpen, zelfs met een bijdrage in de kosten, zal ik zeer dankbaar zijn. We bereiden een fondsenwervingspagina voor. Ik heb de foto waarop Sebastijan huilt en de video waarop hij zijn hand op mijn stem legt. Alles wat ik doe, doe ik omdat ik geloof dat iemand recht heeft op een waardig herstel. Op menselijke zorg.

Bankrekening voor donaties:

SI56 3300 0001 1399 043