in het belang van mijn zoon, mijn familie en mijzelf

Wie organiseert de campagne?

omwille van mijn zoon, mijn familie en mezelf

Sorry, ik typ door een vertaler, ang. viel op de een of andere manier uit en mijn zoon zei tegen me, wees jezelf en je hoeft je nergens voor te schamen.

Ik geloofde het niet, maar mijn zoon van 10 zei, papa, begin een campagne.

Hij zag er ergens een programma over op tv.

Mijn zoon is ernstig ziek, hij heeft het syndroom van Costman. Hij heeft veel meegemaakt, maar hij is sterk. En hij hield mij voor als de zoon van de vader en zei, mi, laten we mijn moeder verrassen want zij werkt voor ons, mijn grootouders die bijna alles hebben gedoneerd voor mijn herstel, wat helaas niet is gelukt en nu hebben ze geld nodig en voor mij.

Wie organiseert de campagne?

Mijn naam is Peter en ik ben 47 jaar oud. Ik heb twee open cervicale wervelkolom repositieoperaties ondergaan voor discusproblemen, spondylolisthesis en pars defect. Helaas ging geen van beide goed en dit alles wordt niet geholpen door de problemen om gezond te zijn na een ernstige covide. Ik hoopte mijn "normale" routine weer op te kunnen pakken na de operaties, maar ik werd verrast in de vorm van beperkingen en pijn.

Wie gaan we helpen?

Ik hield van mijn werk en ook al zei iedereen dat ik producten verkocht, ik zei nee, ik hielp mensen. Mijn vrije tijd besteedde ik volledig aan mijn gezin. Maar de covid kwam en het was geen gemakkelijke cursus. Covid bracht me problemen in de vorm van een ongehoorzaam hart, verergering van astma, gewrichtspijn, spierpijn en -verslapping en tremoren, oogaandoeningen in de vorm van onvoldoende bloedtoevoer naar het netvlies door microtrombotisering van de bloedvaten van het oog en verminderde cognitieve vaardigheden.Ik kon niet terug naar mijn oorspronkelijke baan, dus begon ik in ieder geval parttime in een winkel te werken.Langzaam begon mijn wervelkolom te galmen, lichaamsbeweging hielp niet, evenmin als sprays of infusen. Een operatie was onvermijdelijk. Na de mislukte operaties begreep ik het en nam ik er vrede mee dat ik niet meer zal werken, ik heb krukken om me te helpen lopen, soms komt er een betere dag en kan ik meer op de been blijven, zelfs met behulp van medicatie en we gaan op een kort uitstapje, maar min of meer blijft het bij het huishouden, mijn zoon naar school brengen en terug en een korte wandeling. Voor dit alles benutte ik elk vrij moment dat ik had voor mijn gezin, we gingen er vaak op uit, wandelden en hikten, fietsten naar het werk en jogden.

Ik zou het geld gebruiken voor een drempelvrije badkamer. We hebben momenteel een badkuip en het kost me moeite om erin en eruit te gaan. Mijn partner helpt me hierbij en ook met hygiëne vanaf de knieën. Ik kan er niet veilig een hogere stoel in zetten. Dit is nodig omdat ik moeilijk op een gewone stoel kan zitten door de pijn in mijn scheenbeen. We zouden een douchecabine, een stoel en leuningen aan de zijkanten voor me voorzien.

Ik zou betalen voor oefeningen, revalidatie en massages om me fit te houden en mijn spieren te onderhouden. Thuis probeer ik te bewegen wat ik kan en wat ik aankan. Maar het is anders als ik iemand heb die me helpt, me begeleidt en vooral in revalidatiecentra hebben ze betere apparatuur in de vorm van fitnessapparatuur en gadgets.

Medicijnen kopen, infusen, vitamines, diverse andere supplementen voor pijnbestrijding, onderhoud van spieren en gewrichten.

Voor mijn ouders die financiële steun nodig hebben, heb ik ontdekt dat ze bijna alles aan mij hebben gedoneerd.

Heel erg bedankt voor jullie hulp, voor elke bijdrage, het is een grote steun voor mij en mijn familie. Deze campagne zou me helpen om mijn "kwaliteit van leven" te behouden.