Mijn ouders (60 en 62) waren altijd hard werkende mensen en geweldige ouders van 4 kinderen. Het leven was niet gemakkelijk voor hen, maar ze vonden altijd een manier. Op een dag besloot mijn moeder haar eigen bedrijfje te beginnen - ze verdiende niet veel, maar genoeg om net zo goed voor haar gezin te kunnen zorgen als mijn vader. Na bijna 20 jaar snoep en dergelijke te hebben rondgebracht in het westen van Slowakije, had ze de kans om eindelijk een betere bestelwagen te kopen die haar niet ergens op de weg zou laten staan. Ze kocht het van haar langetermijnleverancier (hij gaf haar een betere prijs omdat hij weet hoe aardig ze is) - maar ze had niet genoeg geld om contant te betalen, dus betaalt ze het elke maand met onderdelen. Mijn vader werd ziek en moest eerder met pensioen, dus ze verloren een groter deel van hun inkomen. Ze probeerde elke dag harder en langer te werken en hielp ook mijn zussen met hun kleine kinderen. Maar op een dag was ze erg moe en viel in slaap tijdens het autorijden, ze kreeg een ongeluk - ze had blauwe plekken en een gebroken neus - gelukkig was ze min of meer oké na dat ongeluk. Maar de auto was vernield. Omdat ze werkte door te rijden, moest ze een andere auto kopen waar ze geen geld voor had en moest ze ook blijven betalen voor de verongelukte auto, die onmogelijk te repareren was. Nu ben ik niet in staat om hen zoveel te helpen als ze nodig hebben en mijn hart is gebroken. Niemand in onze familie heeft geld over om hen te helpen met hun schulden, maar misschien kunnen we hen helpen om weer te leven als mensen bij elkaar komen. Na dat ongeluk verloren ze allebei hun lach en hun wil om te leven... Het zijn gewoon twee mensen die ademen en eruitzien alsof ze het geluk en het leven hebben opgegeven... Ik smeek jullie niet om hulp, er zijn mensen die dit harder nodig hebben dan mijn ouders. Maar misschien kunnen sommigen van jullie mijn wanhoop voelen omdat ze misschien zelf ooit in een vergelijkbare situatie hebben gezeten.

Heel erg bedankt voor elke cent - het zal zeker helpen