Mijn naam is Tommaso, ik ben 28 jaar oud en sinds twee jaar heb ik een kleine boerderij, Azienda Agricola Le Querce, waar ik extra olijfolie van eerste persing van hoge kwaliteit produceer van ongeveer 1500 olijfbomen.

Door de voortdurende klimaatverandering zijn Midden- en Zuid-Italië dit jaar getroffen door een droogte zonder weerga.

De situatie drastisch noemen is een compliment: van januari 2024 tot vandaag is er in Abruzzo, waar mijn boerderij staat, een neerslagtekort geweest van -87,7 procent, en de situatie in Puglia, de bakermat van de olijven, is identiek (om nog maar te zwijgen van Sicilië).

Italië is letterlijk in tweeën gedeeld, met het noorden geteisterd door aanhoudende onweersbuien en in de rest van Italië niet alleen geen druppel regen, maar ook kokende temperaturen gedurende drie hele zomermaanden, die de bodems hebben uitgedroogd tot een diepte van 1,5 meter.

De wortels van de eeuwenoude olijfbomen reiken nauwelijks tot deze diepte, maar zelfs zij zijn niet bestand tegen zo'n lange periode zonder water. De olijfbomen, die niet in staat zijn om hun vruchten vast te houden, offeren ze op en nemen het water in zich op om te proberen het steeds weer vol te houden, tot de volgende regen, die stipt op tijd komt.

Met de overgebleven, zeer droge olijven stijgt aan de ene kant de kwaliteit, met een hogere concentratie polyfenolen, maar voor de producent is het een groot probleem omdat er weinig olie uitkomt, omdat het vruchtvlees niet goed is opgezwollen.

Met een productiedaling die nu al rond de 40/50% ligt en die kan oplopen tot 60% als de regen niet aanhoudt, is de situatie onhoudbaar. En voor volgend jaar (2025/2026) worden al verdere prijsstijgingen voorspeld: de olijfboom draagt vruchten aan de tak die in de vorige lente is geboren, maar als er weinig regen valt, ontkiemt deze tak niet, of hij ontkiemt en blijft kort, waardoor de oogst van het volgende jaar kwantitatief lager uitvalt.

Met deze hete extremen elk jaar

- werkt de producent harder om de waterstress op de een of andere manier te verhelpen, al is het maar minimaal;

- De consument betaalt elk jaar meer omdat het product schaarser is;

- De boer verdient uiteindelijk altijd iets minder dan het jaar ervoor.

Om dit te verhelpen ben ik van plan een put te graven die de komende jaren genoeg water zal leveren, in de hoop grondwater te vinden dat zich tientallen/honderden jaren geleden heeft opgehoopt. Om deze put te boren en een irrigatiesysteem te maken om water naar de olijfbomen te brengen, is me ongeveer €30.000 gevraagd. Ik zou echt vereerd zijn als u, met uw hulp, het mogelijk zou maken om mijn bedrijf voort te zetten, want anders zou het zonder water onhoudbaar zijn om door te gaan en zou ik van baan moeten veranderen. Daarom wil ik proberen om hulp te vragen voor 2/3 van het project.

Op deze manier hoop ik enerzijds het voortbestaan van de olijfbomen in de komende jaren te garanderen, en anderzijds een extra vierge olijfolie die niet langer in prijs stijgt.

Een laatste opmerking: op mijn eigen kleine manier, waarbij ik de jaarlijkse levenscyclus van de olijven volg (maar niet alleen) en elke dag in direct contact sta met de grond, voel ik me vrij om te zeggen dat het elk jaar moeilijker wordt om te vechten tegen een gek geworden klimaat. Veel mensen hebben me geadviseerd om van baan te veranderen omdat het bestrijden van het huidige weer is alsof je elk jaar krasloten speelt en stipt verliest. Helaas is de klimaatverandering er, en je kunt het zien. En het verslechtert in een alarmerend tempo. Maar ik geef niet op, ik denk altijd 'volgend jaar maak ik het weer goed!