Ik ben 42 jaar oud en sinds 27 jaar worstel ik met gegeneraliseerde angststoornis , paniekstoornis , posttraumatische stressstoornis , sommige dingen zou men niet eens mogen meemaken of zien hoe ouder ik word hoe erger het wordt PTSS is een lange aanloop , maar ik geef niet op en ik heb geen medelijden met mezelf , ik heb een prachtige dochter van 22 jaar oud . Ik heb mijn dokter en therapie maar het enige wat niet beschikbaar is voor mij zijn mijn tanden in mijn bovenste gehemelte die ik niet heb , 10 jaar geleden heb ik mijn tandarts gevraagd om ze eruit te trekken ik kon niet tegen de reparatie , in die tijd ben ik twee jaar lang het huis niet uit geweest ik lag elke dag in bed te vechten ik kon niet ademen ik dacht dat ik non stop stikte , ik zou een hartaanval krijgen enz. Dit zijn typische uitingen van een angststoornis. Ik kreeg een kunstgebit voor mijn bovenste gehemelte, dat ik nog steeds heb, maar het past niet, ik eet er niet mee dus bewaar ik het in een lade.Mijn ondertanden zijn ook slecht, ik kocht wat plastic via internet om ze aan elkaar te lijmen.Mijn conditie is verbeterd in de jaren dat ik heb leren leven met de stoornis.Ik zal niet liegen, het is moeilijk voor me om te zeggen, maar er waren maanden dat het me niet kon schelen of ik mijn tanden waste of poetste. Nu ik beter ben, heb ik een probleem met banen die je nergens aanneemt zonder tanden, zelfs als ik hogere kwalificaties heb, de enige plek waar ze me aannemen is schoonmaken of autowassen, het is frustrerend, ik ben nog steeds een jong persoon, maar tanden zijn het visitekaartje van een persoon.Ik kan het me niet veroorloven om naar een kliniek te gaan en mijn tanden op huurkoop te doen. Ik kan foto's bijvoegen en melden dat bovenstaande aandoeningen echt zijn wat ik heb. Ik zou ongelooflijk dankbaar zijn voor elke vorm van steun, ik wil zo graag meedoen in de maatschappij, maar dit houdt me tegen.