Hallo en bedankt dat je hierop hebt geklikt.

Ik wil graag een verhaal van mij delen. Het is een lang verhaal, maar het ergste is meer dan 2 jaar geleden gebeurd. Toen ik 33 jaar oud was. En tot op de dag van vandaag probeer ik de situatie nog steeds op te lossen.

Mijn reis met hernia's en de strijd voor de juiste zorg

Na jarenlang zware voorwerpen te hebben getild, ontdekte ik uiteindelijk dat ik twee abdominale hernia's had, die lange tijd ongediagnosticeerd bleven. Deze hernia's hadden langzaam invloed op mijn darmen en zetten druk op mijn aderen, wat leidde tot ernstige problemen met de bloedstroom in verschillende delen van mijn lichaam, waardoor zelfs mijn reproductieve gezondheid werd beïnvloed.

De gezondheidszorg liet me meerdere keren in de steek en stuurde me weg zonder de juiste diagnose of grondig onderzoek. Pas toen ik eindelijk een echo kon laten maken, werd een van de hernia's ontdekt. Hoewel het niet meteen levensbedreigend was, duurde het bijna twee maanden voordat ik geopereerd kon worden. Ik dacht dat het beter zou gaan, maar ze ontdekten een tweede hernia, wat een nieuwe operatie betekende. Al die pijn, de financiële druk en het verlies van zowel mijn sociale leven als mijn werk - ik hield nog steeds hoop dat ik de dingen op de een of andere manier zou kunnen veranderen.

Maar hier ben ik weer, vechtend. De afgelopen twee maanden ben ik op zoek geweest naar antwoorden. Na mijn tweede operatie had ik een ongeluk en het vreemde gevoel dat een van de hernia's was teruggekomen. De arts die de operatie uitvoerde, lachte het weg en zei dat het niet mogelijk was en dat ik gewoon meer pijnmedicatie nodig had - een dure en ineffectieve oplossing.

Wanhopig op zoek naar antwoorden, zocht ik de hulp van een andere arts en kreeg ik nog een echo. De resultaten waren hartverscheurend. Ze onthulden een terugkerende hernia en een beschadigd plastic gaas - gebruikt om de hernia te repareren - dat niet goed vastzat, waardoor ik nog meer pijn had.

Desondanks reageerde de dokter met meer pijnmedicatie en meer wachten. Wachten waarop? Tot het gaas volledig uit elkaar scheurt en mijn gezondheid nog verder verslechtert?

Dankzij weer een andere arts wacht ik nu op een CT-scan en waarschijnlijk nog een operatie, wat weer maanden van herstel zal betekenen. Ik heb alle uitkeringen die de overheid me kan geven opgebruikt en ik kan niet werken vanwege de verlammende pijn en gezondheidsproblemen. Zelfs een korte wandeling is pijnlijk, maar ik ben dankbaar dat ik die nog aankan.

Ik wil gewoon mijn leven terug. Ik wil weer leven, werken, me gelukkig en gezond voelen. Dit is een ongelooflijk zware reis geweest en ik heb het gevoel dat ik alle mogelijke steun heb gekregen van de mensen om me heen, maar ik voel me ook een last.

Ik heb tijd nodig om goed te genezen, maar terwijl ik herstel, wil ik ook mezelf verbeteren. Ik weet dat ik niet meer zo hard zal kunnen werken als vroeger, maar ik ben vastbesloten om het te proberen.

Mijn droom is om een door de overheid gecertificeerde cursus te volgen en voedingsdeskundige te worden. Ik heb een passie voor eten en koken sinds 2001, toen ik zelf begon met afvallen. Het lukte me om 45 kg af te vallen door inzicht te krijgen in voeding, additieven en lichaamsbeweging in mijn leven op te nemen. Dit is het pad dat ik wil volgen en ik geloof dat het me zal helpen mijn toekomst terug te winnen.

Langere versie is waarschijnlijk voor een lange privéchat.......