In 2008 was de partner van mijn moeder betrokken bij een ernstig auto-ongeluk, waarbij zijn beide benen verbrijzeld werden. Na uitgebreide operaties en revalidatie kon hij een paar jaar later weer een beetje lopen, maar zijn mobiliteit blijft ernstig beperkt. Voor het ongeluk waren we begonnen met de renovatie van ons huis, gefinancierd met een lening. Helaas weigerde de verzekeringsmaatschappij na het ongeluk een vergoeding te geven, waardoor we in financiële problemen kwamen.

In de loop der jaren verslechterde de situatie alleen maar. In die tijd werd mijn jongere broertje geboren en later ontdekten we dat hij aan een veelvoorkomende kinderziekte leed, waardoor een heupoperatie nodig was. Als gevolg daarvan is hij nu afhankelijk van krukken of een looprek om zich te verplaatsen. Mijn moeder werd zijn fulltime verzorgster en ontvangt slechts een minimale uitkering van de overheid, verre van een leefbaar inkomen.

Mijn moeders partner en ik hebben hard gewerkt om het gezin te onderhouden. Ik heb zeven jaar als elektricien in een fabriek gewerkt, maar twee maanden geleden ben ik mijn baan kwijtgeraakt door ontslagen. Daar kwam nog bij dat ik een paar jaar geleden een ongeluk kreeg waardoor ik nog maar 10% zicht had in mijn linkeroog, waardoor het veel moeilijker werd om nieuw werk te vinden omdat ik vaak werd geweigerd vanwege deze handicap.

Toen de financiële druk toenam, werden we gedwongen om zelfs de kleine geneugten van het leven op te offeren. Jarenlang hebben we geen enkele feestdag, verjaardag of speciale gelegenheid met vrede of geluk kunnen vieren. Elke feestdag herinnert ons eraan wat we zijn kwijtgeraakt en hoeveel moeite we hebben om te overleven. In plaats van vreugde wordt elk feestelijk moment overschaduwd door stress en verdriet.

Nu staan we op een breekpunt. We hebben nog maar voor 1-2 weken geld voor eten en onze internet- en telefoondiensten staan op het punt te worden afgesloten. En wat nog belangrijker is: over 1-3 maanden wordt ons huis geveild vanwege onbetaalde leningen.

We vragen wanhopig om hulp om onze situatie te stabiliseren, onmiddellijke uitgaven te dekken en het verlies van ons huis te voorkomen. Elke bijdrage zou de wereld voor ons betekenen en ons een kans geven om ons leven weer op te bouwen - en eindelijk de vreugde van het vieren van een feestdag te ervaren zonder bang te hoeven zijn om alles te verliezen.