Hallo. Ik zou me heel graag willen aanmelden voor een cursus, om de kracht van Manifestatie te leren kennen

De wet van aantrekking

Identificeer mijn blokkades. Zelfgenezend. Ik wil dichter bij mijn kinderen komen, die op het platteland wonen. Het is daar zo stil en rustig vergeleken met hier. Ik heb twee dochters en een zoon, van wie ik meer houd dan van wat dan ook ter wereld! Ze hebben er veel op aangedrongen dat ik weg moet uit waar ik nu woon, omdat het hier niet veilig is en ik hier niet voor mijn kleinkinderen kan zorgen. En dat begrijp ik heel goed en respecteer dat volledig! Daarom pas ik ze thuis op. Geniet dan van ons 😊.

Ik wil gelukkig en sterk zijn en mijn dierbaren met verschillende dingen kunnen helpen, en ook mensen die worstelen met gedachten, angst, woede, verslaving, maar die niet de deur uit kunnen gaan of met gezondheidspersoneel of andere instanties kunnen praten waarmee ze graag contact willen opnemen, maar dat niet kunnen. Ik kan degene zijn die helpt in zo’n moeilijke en kwetsbare situatie. En zonder dat je hoeft te betalen. Heb al eerder mensen geholpen met verschillende dingen. Heb ook eten voor iemand gekocht, zonder er iets voor terug te vragen. Ik weet nog dat het mij een goed en warm gevoel en dankbaarheid gaf. Anderen waar mensen op neerkeken, begroette ik en kon ook een gesprek beginnen. Als ik geld bij me had, gaf ik altijd een cent weg. Iets wat ik nooit ben vergeten, was toen ik hoorde dat wanneer iemand over mij sprak en mijn naam niet meer wist of kende, ze het als volgt uitlegden: Zij die altijd zo aardig lacht en altijd groet. Oh ja, dan zouden mensen dat kunnen zeggen. Het was zo ontroerend om te horen en ik moet zeggen dat het een heerlijk gevoel was dat iemand mij daadwerkelijk herkende. Ik weet nog dat ik ermee opgroeide. Dit was vroeger, ik ging zelf ten onder. Heb voorheen altijd honden voor anderen verzorgd. De laatste 2 jaar heb ik steeds meer gedacht dat het wel zo gezellig kon zijn met een hond. Iemand die mij als moeder wil en ik gezelschap heb en heel goed weet wat het doet met de gezondheid en psyche. Het is zo'n medicijn voor de ziel en mijn welzijn als ik voor een hond zorg. En dan ga ik er ook elke dag op uit. Houdt er niet van om alleen op reis te gaan. Het is zo eenzaam. Ik wil familie bezoeken, zonder angst en ik wil deel uitmaken van bijeenkomsten zoals doopfeesten, bevestigingen, bruiloften, verjaardagen, kerstvieringen en deelnemen aan reizen, waarvoor mij wordt gevraagd. En ik wil het kunnen betalen doktersafspraken, specialisten, oogarts, eventueel bril, tandarts. Willen allerlei gezonde voeding kunnen kopen, zoals vis, wit vlees, fruit, groenten etc etc... te duur voor ons, die alleen in Noorwegen wonen! Ik betaal bijna hetzelfde bedrag aan huur voor mijn kleine appartement, vergeleken met een gezin dat eigenaar is van hun appartement en zowel de lening als de huur betaalt! Noorwegen is rijk, maar de inwoners zijn helaas arm! Veel en lange rijen voor de voedselbedelingspunten in de grotere steden. Ik ben vaak zonder voedsel, hygiëneproducten en medicijnen komen te zitten, omdat geld helaas niet genoeg is. Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst kersteten of iets heb gegeten met Pasen of op andere feestdagen! Ik heb ervoor gekozen om tot 5 keer thuis te blijven met Kerstmis, omdat ik altijd kerstcadeautjes voor iemand miste. En het deed altijd pijn. Niemand in mijn familie weet dit. Ik zei dat ik weg was gevraagd. Ik heb nog nooit naar zulke voedselbezorgingen kunnen gaan, omdat ik me een bedelaar voel en als mens niets waard ben, en ook omdat ik in mijn jeugd nooit iemand heb gehad die mij leerde waar ik naar kon vragen. dingen. Geleerd dat je anderen nooit om wat eten, drinken of een appel moet vragen, want dat was bedelen. En het zit nog zo diep in mij, dus ik kan het niet. Als kind was ik erg eenzaam. Had niemand om mee te spelen totdat we verhuisden en ik 10 jaar oud was. Mama en papa waren dol op mij, maar jong en onwetend. Het waren de harde werkers, wat achteraf uiteraard veel vruchten afwierp. Ze waren financieel gezond en dat heeft zowel mij als mijn broers en onze kinderen en inmiddels achterkleinkinderen natuurlijk enorm geholpen. Ik kreeg wat ik wilde en nog veel meer. En daar ben ik zo dankbaar voor! Maar het heeft me niet geleerd om emoties te begrijpen of wat het leven werkelijk is en wat je kunt doen om vertrouwen in jezelf te hebben en gelukkig te zijn met jezelf. Ik herinner me bijna niets van mijn leven van vóór ik 10 jaar oud was.

Noch medeleerlingen, leraren, noch de kinderen in de kleuterscholen, noch het personeel. Vanaf groep 4 herinner ik me meer. Werd verboden, gepest en uitgelachen. Omdat ik teruggetrokken en erg verlegen was. Als niemand anders mij heeft gestraft, dan heb ik het zelf gedaan, onbewust! Vandaag, op 57-jarige leeftijd, heb ik mezelf leren kennen en veel over mezelf en de omgeving om mij heen nagedacht en een deel van mijn puzzel in elkaar gezet. Ik ben ook aan een privé-autobiografie begonnen, want als ik het lees, is het alsof ik het niet heb geschreven. Heb ik er eens over nagedacht: wat als ik erin slaag een boek te schrijven, om het te publiceren? Geld verdienen. Toen mijn kinderen klein waren, wilde ik een avonturenboek schrijven. Ik vond het heerlijk om sprookjes te lezen en met mijn kinderen te zingen. En dat zou ik ook graag met mijn kleinkinderen willen doen. 2 meisjes van 1 1/2 jaar en 2 1/2 jaar. Ik moet zeggen dat ik langzaam begon te hopen op een beter leven nadat ik grootmoeder was geworden. Maar.. nu was er hier veel. Weet u niet wat u hier moet bewaren en wat u moet meenemen? Oké. Als ik hier nu alles verwijder, weet ik dat ik hier nooit meer binnenkom.

Hierdoor kan ik in goede gezondheid een nieuw leven beginnen, aanwezig zijn voor mijn kinderen en kleinkinderen, mijn ouders, mijn broers, nichten, neven en in contact komen met de beste vriend ter wereld, die ik ooit had, die ik heb gefaald en die ik heel erg missen. Ze hebben mij allemaal misschien 2__3 keer per jaar gezien. Soms is er meer dan een jaar verstreken. Mijn ouders zijn mij jarenlang kwijtgeraakt. Ik weet dat ze hebben gehuild, en ik ook. Altijd geworsteld met een vreselijk slecht geweten tegenover alle anderen. Ik heb mezelf en alle anderen uit mijn leven afgesloten sinds ongeveer 12 jaar geleden! Het is zo triest dat je geld MOET hebben om beter te kunnen worden. Je moet geld hebben om hulp te krijgen bij het vinden van een diagnose van wat er mis mee is. Het is zo triest dat geld alles betekent, terwijl het absoluut niet zo zou moeten zijn. Als iemand mij wil helpen, zal ik je heel dankbaar zijn! Hoewel ik me nu door mezelf schaam en vernederd voel, vraag ik voor het eerst in mijn leven: Wil jij/jullie mij helpen? enz. Heidi