Het leven/het universum/fate/fate/divinity is heel genereus voor me geweest. Ik ben dankbaar, dankbaar en geniet van elk moment. Op 8 oktober markeer ik weer een jaar van vreugde, van leven.

Dit jaar wil ik geen cadeautjes!

Wat ik wil, is wensen en geschenken omzetten in empathie en steun.

Ik werk al 29 jaar voor de Roemeense Transplantatie Vereniging (ATR) en bijna 30 jaar geleden kreeg ik een nieuwe kans op leven: een niertransplantatie, toen .... nog een paar maanden dialyse zou hebben betekend "het einde van het verhaal"! En omdat ik deel uitmaak van de geschiedenis van niertransplantatie in Roemenië, omdat toen, in 1995, alles nog in de kinderschoenen stond, omdat ik wist wat er sinds 1980 was gebeurd en ik wilde dat mijn kans aan zoveel mogelijk patiënten werd gegeven, sloot ik me aan bij de initiatiefgroep die de geboorte van ATR mogelijk maakte.

En ATR bestaat al 29 jaar dankzij het vrijwilligerswerk van de leden en de financiële steun van mensen die begrijpen hoe belangrijk het is om houvast te vinden als de grond onder je voeten wegglijdt. Daarom doneer ik mijn verjaardag en nodig ik jullie uit om je aan te sluiten bij degenen die het mogelijk maken dat ATR bestaat en haar missie voortzet.

Dank u oneindig geweldige mensen!

(ATR ... volgt mij: ik vond het op straat .... in Rm. Vâlcea!!!!)