Hæ aftur,

Mig langaði að deila stuttri uppfærslu varðandi ástand mömmu minnar.

Í þessari viku gat hún loksins farið í sneiðmyndatöku. Niðurstöðurnar verða þó ekki tiltækar fyrr en í lok júní, eða hugsanlega byrjun júlí, allt eftir því hvenær læknirinn hennar kemur aftur. Þeir sögðu okkur að ef þeir finna eitthvað mjög alvarlegt myndu þeir hringja fyrr. Ég vona að niðurstöðurnar verði góðar og að það komi ekki til þess.

Góðu fréttirnar eru þær að mamma mín tekur ekki lengur kódein og verkirnir í lungnasvæðinu eru orðnir viðráðanlegri. Hún hefur heldur ekki farið aftur á barksterameðferð. Hóstinn er enn til staðar og hún þreytist mjög auðveldlega, en það er ekki eins slæmt og það var áður. Ég er viss um að það er ennþá eitthvað með lungun hennar, ég vona innilega að það komi greinilega fram í tölvusneiðmyndinni í þetta skiptið, ólíkt síðast þegar það eina sem þau sáu var óljós „hvítur blettur“.

Hins vegar hefur úttaugakvillinn versnað. Hún finnur nú fyrir miklum verkjum frá hnjánum og niður og getur varla gengið. Það hræðir mig, því þetta gerðist á meðan hún var að taka mörg lyf sem áttu að koma í veg fyrir þetta. Ofan á allt hefur hún þyngst mikið, held ég, af letrozol og einnig frá því tímabili þegar hún var á barksterum. Ég man ekki hvort ég hef minnst á þetta áður, en þegar hún var með mjög háan blóðþrýsting þurftum við að fara tafarlaust til hjartalæknis. Hann sagði okkur að áhrif barkstera geti verið í líkamanum í mörg ár.

Ég mun líklega skrifa aðra uppfærslu í lok júní, þegar við höfum fengið niðurstöður úr sneiðmyndatökunni og vitum meira um hvað þarf að gera næst. Við erum líka að íhuga að skipta um krabbameinslækni ef enginn kemur í staðinn fyrir Verzenios, eða ef læknirinn er ekki tiltækur þegar sjúklingar þurfa að tala saman. Ég vildi ekki minnast á þetta hér, en satt að segja hefur samskiptin milli læknis og sjúklings verið mjög vonbrigði.

Þakka ykkur enn og aftur fyrir stuðninginn og góðvildina, það þýðir meira en orð fá lýst og við gætum ekki gert þetta án ykkar. Hjálp ykkar gerir okkur kleift að greiða fyrir sérfræðiráðgjöf, bráðaþjónustu, áframhaldandi meðferðir og margt annað sem þarf til að takast á við daglegan sjúkdóm. Við erum innilega þakklát.