Cun corazón afundido, cheo de tristeza e esperanza, diríxoche a miña petición. Neste momento síntome perdida, sen saber a onde acudir, porque aqueles dos que máis dependía fixéronme comprender que non valía nada, ata o punto de facerme sentir que a miña desaparición sería preferible. Todos os meus esforzos por acadar os meus soños atópanse con remorso e un desexo de renderme. Fixen todo o posible por resistir esta presión, pero canto máis aguanto, peor me sinto mentalmente e a vida parece empeorar.

A miña vida foi unha loita constante, chea de humillacións non só por parte dos meus propios pais, onde os meus estudos seguían sendo o único consolo. Non obstante, mesmo alí, enfróntome a unha presión fóra do meu control, o que me impide sentirme cómoda. As débedas acumúlanse e esgótanme ata o punto de que teño que tomar medicación para atopar descanso.

Como estudante estranxeiro, enfrontarme a unha débeda de máis de 10.000 euros, sen apoio familiar e sen bolsa, complica enormemente a miña situación. Para isto, preciso a túa axuda porque os meus esforzos por si sós non son suficientes para afrontar todo isto.

Se me podes dar aínda que sexa 1/3 do total das miñas taxas de matrícula para axudarme a xestionar parte dela e quitarme parte da carga de enriba, estarei eternamente agradecido. Grazas pola súa atención.