A razón pola que quero intentalo é porque as xeracións de adultos, os anciáns, o aguantan e non queren soltalo, forma parte da lóxica patriarcal e vertical dos que están no cumio e que nunca teñen nada que pedirlles aos nenos. Falo como representante desta xeración agora adulta que está a tentar abrirse camiño, porque non todo o mundo nace no ouro, e para nós, a xeración nova, xa non hai moita oportunidade de medrar e investir no futuro. O que hai tende a ser substituído en vez de mellorado e investido nel para crecer. Convídovos a deixar que a xente nova tome as rédeas, nós, eles, somos a maioría, nós somos os que herdaremos o que vós deixaredes algún día, traballos, actividades, todo. Debemos ter a capacidade e a consciencia para facelo; Tamén vos propoño que os apoiedes a eles e a nós, non para impoñer ou quitar ideas e esforzos, senón para proporcionarnos un apoio incondicional, consellos, como fai un Pai que axuda ao seu fillo, xa que quere que o seu fillo teña éxito e que este traballo beneficie a toda a sociedade. O mundo non está feito de ben e mal, a sociedade do futuro non é de vinganza, senón de colaboración.

Teño 30 anos e teño moitas ganas de redimirme. Non teño fondos iniciais, pero si unha gran paixón polo meu traballo no sector do turismo e a hostalería con anos de experiencia como recepcionista. Por paixón por este traballo e como muller cun fillo de case dous anos que estuda e intenta manterse, dados os tempos que vivimos, quero poñer en marcha algo ao alcance de todos pero sobre todo para familias con fillos e nais primerizas que non teñen xeito de desfrutar dunhas vacacións cos seus pequenos. O que temos no noso territorio debe ser explotado, non deixado que morra. Diríxome a aqueles que teñen vontade e diñeiro e queren redimirse ou lanzarse a algo existente e, ao mesmo tempo, axudar a xente nova como eu, neste caso, a volver poñer en marcha un negocio. Grazas pola súa atención.