Ola a todos, chámome Hannah e teño 29 anos. Déixame contarche un pouco sobre min, marchei de casa aos 20 anos sen que me sobrase nada. Entón, empecei a traballar para poder alugar unha casa e pagar as miñas facturas. Nunca lle pedín nada a ninguén, todo o que conseguín foi a base de traballo duro. Ata o día de hoxe sempre me atopo na mesma situación, é dicir, traballando para ter un teito sobre a miña cabeza, sen poder nunca facer plans, coller vacacións, ter un momento de lecer real ou levar a cabo proxectos que poida dicir que son meus. A día de hoxe pago o aluguer, conseguín o permiso de conducir pagándoo a prazos, pero non teño coche. Quería ir á universidade e o ano pasado incluso fixen o exame de acceso e apunteime a varias carreiras, pero ao non ter cartos aforrados vin como o meu soño se esvaecía. Sería bo poder ir á universidade para ter un mellor traballo e tamén para poder crecer desde un punto de vista contributivo. Outro aspecto meu é que estou a dedicarme a unha nova afección na que espero poder medrar e facerme cada vez máis habilidosa e coñecida, que é a creación de velas e xabóns.