Γεια σε όλους,

Είμαι ο "F", 54 ετών, και αυτή είναι η ιστορία μου:

• Είχα μια καλή δουλειά, μια μικρή επιχείρηση, μια οικογένεια, μια μαμά, και όλα φαίνονται να λειτουργούν πολύ καλά,
• αλλά, ξαφνικά, όλα... εξαφανίστηκαν, και έχασα τα πάντα: οικογένεια, δουλειά, επιχείρηση και μαμά... όλα αυτά κατά τη διάρκεια πανδημίας...
• λόγω των καθηκόντων μου στη δουλειά, αναγκάστηκα να μετακομίσω από μια πόλη σε μια άλλη, και μετά το διαζύγιό μου, και λόγω της ασθένειας της μητέρας μου, αποφάσισα να φέρω τη μητέρα μου να μείνει μαζί μου, και να την έχω δίπλα μου μέρα με τη μέρα... αλλά, στο τέλος, μετά από 4 (τέσσερις) χειρουργικές επεμβάσεις... η μητέρα μου πέθανε στην αγκαλιά μου, λέγοντας: "Αγαπημένε μου γιε" (δεν έχω σκοπό να εντυπωσιάσω κάποιον, αλλά είναι η καθαρή αλήθεια),
• εκείνες τις ημέρες ξόδεψα ό,τι είχα, προσπαθώντας να σώσω τη μητέρα μου(θεραπείες, χειρουργεία, ενοίκιο, φαγητό, κάποιον να μένει μαζί της/ κατά τις ώρες εργασίας μου),
• με κάποιο τρόπο, κατάφερα να βρω άλλη δουλειά και άλλο ενοίκιο, αλλά μια μέρα, ολόκληρη η ομάδα πωλήσεων από τη δουλειά μου, αποφάσισε να φύγει από την εταιρεία και σε 2 εβδομάδες μετά, βρέθηκα χωρίς δουλειά και χωρίς δυνατότητα να πληρώσω το ενοίκιο μου (κατάφερα να μείνω για άλλους 3 μήνες, ξοδεύοντας όλες τις οικονομίες μου,
• αυτή τη στιγμή ζω σε ένα μικρό δωμάτιο, χάρη στη γενναιοδωρία κάποιων όμορφων ψυχών, αλλά πρέπει να φύγω μέχρι το τέλος του μήνα: Ιανουάριος, 31- αυτή τη στιγμή, ψάχνω και για τα δύο: ενοίκιο και δουλειά,

Έχω κάποιες υποσχέσεις για τη δουλειά, αλλά το πιο σημαντικό τώρα είναι να μπορώ να πληρώνω το ενοίκιο: γι' αυτό αποφάσισα να κάνω αυτό το βήμα και να δημοσιεύσω εδώ την ιστορία μου και να ξεκινήσω αυτόν τον έρανο!

Σας παρακαλώ, αν θεωρείτε ότι δεν αξίζει τον κόπο ή δεν θέλετε να συνεισφέρετε... αφήστε το και βρείτε έναν άλλο σκοπό με τον οποίο μπορεί να αισθάνεστε πιο κοντά!

Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας και την κατανόησή σας,

"F"