Καλησπέρα σας, σας λέω την ιστορία μου και την ανάγκη μου να είμαι μητέρα δύο θυγατέρων χωρίς σύζυγο και να υποφέρω από την ταλαιπωρία μιας γυναίκας που έχει χάσει και τη δουλειά της.

Έχασα τον σύζυγό μου πριν λίγο καιρό από έναν άσχημο όγκο στο πάγκρεας, έχω δύο κόρες, η μία εκ των οποίων έχει αναπηρία με νοητική υστέρηση και θα πρέπει να διερευνήσουμε την κατάστασή της καθώς η αιτία είναι ακόμα άγνωστη ακόμα και στους γιατρούς, θα πρέπει να την βάλουμε σε ένα σπίτι με παιδαγωγούς για να εδραιωθεί ένας βαθμός αυτονομίας ώστε να μπορεί να έχει έστω και ελάχιστη ανεξαρτησία.

Έχασα τη δουλειά μου πριν από περίπου ένα χρόνο, αλλά ποτέ δεν αποθαρρύνθηκα και πάντα συνέχιζα.

Ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά, προσπάθησα να κάνω τις κόρες μου να χαμογελούν με ό,τι μπορούσα να τους δώσω.

Αν είμαι εδώ, είναι επειδή παρά τις θυσίες μου για να συνεχίσω την οικογένειά μου επιβιώνω.

Με όλη μου την ταπεινότητα, ευχαριστώ όσους θα κάνουν μια μικρή δωρεά για να ξαναφέρουν ένα χαμόγελο στις κόρες μου, ευχαριστώ όσους θα διαβάσουν αυτό το κείμενο και θα έχουν έστω και μια σκέψη για εμάς και ευχαριστώ και όσους θα κάνουν αυτό το μικρό βήμα, που πραγματικά μας βαραίνει. Σας ευχαριστώ για την υποστήριξή σας