Οι «Φωνές Δικαίωσης» συνθέτουν ένα ανεξάρτητο ηχητικό ντοκιμαντέρ φέρνοντας στο προσκήνιο μια υπόθεση χρόνιας κακοποίησης και έμφυλης βίας και καταγράφοντας την ιστορία του τραύματος, του αγώνα και της δικαίωσης των θυμάτων.

Τον Αύγουστο του 2024, καταδικάζεται ο προπονητής Ταεκβοντό από την Ηλιούπολη, ο οποίος κακοποιούσε για πάνω από μία δεκαετία, ανήλικες αθλήτριες από την ηλικία των 12 ετών. Οι γυναίκες που εξαπατήθηκαν, κακοποιήθηκαν και τελικά δικαιώθηκαν μιλούν δημόσια για πρώτη φορά.

Στο podcast συμμετέχουν τρεις γυναίκες - θύματα του 45χρονου προπονητή (για λόγους προστασίας τους δεν αναφέρονται τα πραγματικά στοιχεία τους), η Ιωάννα Βοζίκη, πρόεδρος του Αθλητικού Συλλόγου Ίριδα καθώς και η Κέλλυ Δραγάζη, πρώην σύντροφος του καταδικασμένου προπονητή Ταεκβοντό.

«Αρχικά ένιωθα ότι είμαι μέλος αγέλης λύκων. Ήμαστε όλες τόσο δυνατές, ακόμα και οι γυναίκες που δεν είχαν κακοποιηθεί από τον ίδιο σεξουαλικά. Δηλαδή μια ομάδα με ένα κοινό σκοπό, χωρίς ανταγωνισμό μεταξύ μας. Είτε θύματα κακοποίησης, είτε παλιές σύντροφοι, είτε η πρόεδρος του Συλλόγου που απλά έκανε το καθήκον της να έρθει να μας βοηθήσει», αναφέρει χαρακτηριστικά η Θ. 

Μετά την απόφασή τους να κινηθούν εναντίον του δικαστικά, προφυλακίστηκε τον Μάρτιο του 2023. Τον Αύγουστο του 2024, δικαστές και ένορκοι τον καταδίκασαν σε 96 χρόνια, για τέσσερις βιασμούς, τέσσερις ασελγείς πράξεις και μια απόπειρα ασέλγειας. Η τελική ποινή μετά τη συγχώνευση έφτασε τα 50 χρόνια κάθειρξη. Το δικαστήριο μάλιστα δεν του αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό. 

Οι γυναίκες που πήραν την απόφαση να στραφούν απέναντι στον 45χρονο προπονητή Ταεκβοντό μιλούν για το δικό τους βίωμα, τον τρόπο και το μοτίβο με το οποίο κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη και να εξαπατήσει την τοπική κοινωνία, τις στιγμές μέσα στη δικαστική αίθουσα ενώ απευθύνονται σε κάθε θύμα ανεξαιρέτως φύλου και συνθήκης για να αντλήσει δύναμη και να μιλήσει. 

«Ένα παιδί, 12 ή 13 ακόμα και 20 χρονών, αν πέσει θύμα κακοποίησης μπορεί να γνωρίζει το τι έχει περάσει; Δεν είναι τόσο εύκολο πρώτον να συνειδητοποιήσεις ότι αυτό είναι κακοποίηση και δεύτερον, να ξέρεις τι θα κάνεις;», εξηγεί η Θ. ενώ η Ε. επισημαίνει: «Νομίζουν ότι είναι πολύ εύκολο ξαφνικά εσύ να ξυπνήσεις και να πεις ότι αυτός είχε πάει να με βιάσει, ειδικά όταν έχεις μεγαλώσει δέκα χρόνια μέσα σε έναν χώρο. Δεν είναι πολύ εύκολο, αλλά με το που βρεις τη δύναμη και μιλήσεις θα τα καταφέρεις». 

Οι «Φωνές Δικαίωσης» παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό συμμετέχοντας στο Διαγωνιστικό Τμήμα του 27ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (6 - 16 Μαρτίου). Η πρώτη μετάδοση συμπίπτει με την εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό μετά την έφεση που άσκησε ο πρωτόδικα καταδικασμένος προπονητής. Στις 14 Μαρτίου 2025 για τα πλημμελήματα και τον προσεχή Οκτώβριο για τα κακουργήματα που έχει ήδη καταδικαστεί. 

Το podcast θα είναι διαθέσιμο online στην ιστοσελίδα του Φεστιβάλ, αλλά και μέσω QR Code σε διάφορους επιλεγμένους φεστιβαλικούς χώρους.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Έρευνα / Σενάριο: Αντρέας Βάγιας

Μουσική: Κώστας Γρούντας

Ηχογράφηση / Μίξη Ήχου: Κώστας Τσιώλης

Εικονογράφηση: Μάρθα Κολοκοτρώνη

Το ηχητικό ντοκιμαντέρ «Φωνές Δικαίωσης» δημιουργήθηκε με στόχο να δοθεί βήμα στα θύματα για να αφηγηθούν την ιστορία και το βιώμά τους αλλά και οι φωνές τους να ακουστούν δυνατά και να δώσουν κουράγιο και δύναμη.

Όπως εξηγεί η Μ., «μας ενθάρρυνε το γεγονός ότι κάποιες γυναίκες που κακοποιήθηκαν παλαιότερα βγήκαν και μίλησαν τώρα. Και η αλήθεια είναι ότι είμαι αρκετά χαρούμενη γιατί τον τελευταίο καιρό ακούω και άλλες καταγγελίες μέσα από το Ταεκβοντό, οπότε θεωρώ ότι εγώ και τα υπόλοιπα κορίτσια, έχουμε βοηθήσει για να πουν την αλήθεια τους, οπότε έτσι είναι σαν να βοηθάμε η μία την άλλη».

Η Κέλλυ Δραγάζη, πρώην σύντροφος του καταδικασμένου προπονητή, παροτρύνει: «Μην αφήσετε τα κτήνη να σας εξουσιάζουν αν νιώθετε έστω και το παραμικρό ίχνος ντροπής γι' αυτούς, δεν έχω να πω κάτι άλλο σε αυτό: πάρτε βήμα, κάνετε κάτι».

Μετά από την αρχική έρευνα και επαφή με τα άτομα που επρόκειτο να συμμετάσχουν, η ομάδα της παραγωγής αυτού του podcast αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην υλοποίησή του θεωρώντας ότι είναι μια υπόθεση που οφείλουμε να αναδείξουμε, όχι μόνο για τις γυναίκες που έζησαν την κακοποίηση και την εξαπάτηση αλλά - όπως και οι ίδιες επιθυμούσαν - για να ακούσει κάθε άτομο που βρίσκεται, ακόμα και αυτή τη στιγμή, σε κίνδυνο. 

Πρόθεση ήταν αφενός να προστατεύσουμε τις γυναίκες που μας μίλησαν και να τους δοθεί η δυνατότητα για να περιγράψουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί οποιοδήποτε άτομο κάθε ηλικίας να βρεθεί στη θέση του θύματος, αποφεύγοντας λεπτομέρειες που επανατραυματίζουν, αλλά και να αναδειχθεί η απόφασή τους να γίνουν μια ομάδα και να κινηθούν εναντίον του καταφέρνοντας να σπάσουν τη χρόνια κακοποίηση, όχι μόνο για τις ίδιες αλλά και για τα πιθανά επόμενα θύματα. 

Ταυτόχρονα, στο πλαίσιο της δημοσιογραφικής έρευνας, εστάλη γραπτώς προς Ελληνική Ομοσπονδία Ταεκβοντό, αίτημα για συνέντευξη με εκπρόσωπό της ώστε να τοποθετηθεί τόσο για τη συγκεκριμένη υπόθεση αλλά και για καταγγελίες που έχουν υπάρξει στον χώρο του αθλήματος. Έως και την ολοκλήρωση του ντοκιμαντέρ στις αρχές Ιανουαρίου 2025, το αίτημα παρέμεινε αναπάντητο.  

Σε κάθε στάδιο της ανάπτυξης αυτού του podcast, τη δημοσιογραφική έρευνα, τις συνεντεύξεις, το σενάριο, μέχρι τη μουσική σύνθεση, την τελική μίξη και για την υλοποίηση του εικαστικού που συνοδεύει το ηχητικό ντοκιμαντέρ, προσπαθήσαμε να δώσουμε τον απαραίτητο χώρο στις μαρτυρίες για να ξετυλίξουν το νήμα της ιστορίας, εστιάζοντας στην πραγματικότητα που έζησαν, την αντίσταση και τον αγώνα τους μέχρι τη δικαίωση. 

Η δημιουργία αυτού του podcast βασίστηκε αποκλειστικά σε προσωπική εργασία, χωρίς εξωτερική χρηματοδότηση.

Για την ολοκλήρωσή του, απαιτούνται πόροι για να εξασφαλιστεί άρτιο τεχνικό αποτέλεσμα, χρόνος και δέσμευση για την έρευνα, την ηχογράφηση των συνεντεύξεων, τη συγγραφή του σεναρίου, τη σύνθεση πρωτότυπης μουσικής, τη διαδικασία της μίξης και την εικονογράφηση. 

Καθώς δεν είναι βιώσιμο προοπτικά μια ανεξάρτητη παραγωγή να αναπαράγει συνθήκες άμισθης εργασίας, γι' αυτό και ζητάμε τη στήριξή σας.

Η υποστήριξή σας είναι αναγκαία, όχι μόνο για να καλυφθεί μέρος των εξόδων της συγκεκριμένης παραγωγής, αλλά και για να συνεχίσουμε να καταγράφουμε και να αναδεικνύουμε υποθέσεις που αξίζει να ακουστούν και να μπορέσουμε να συνεχίσουμε επόμενες και διαφορετικού περιεχομένου θεματικές που έχουμε ήδη δρομολογήσει.

Ενώ η συνήθης πρακτική για την αναζήτηση πόρων είναι η κοινοποίηση του σκοπού εξαρχής ώστε να εξασφαλιστεί η διαδικασία παραγωγής και η ολοκλήρωσή του, στη συγκεκριμένη περίπτωση το ίδιο το θέμα το οποίο είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο καθώς και η πρόθεσή μας να προστατευτούν οι γυναίκες που μας εμπιστεύτηκαν τις μαρτυρίες τους, δε μας επέτρεπε να δημοσιοποιήσουμε κάτι νωρίτερα. 

Έτσι με την ολοκλήρωση του podcast και τις «Φωνές Δικαίωσης» να είναι έτοιμες για να ακουστούν, απευθυνόμαστε σε όποιο επιθυμεί, να συμβάλλει και να συνεισφέρει ελεύθερα. 

Η υποστήριξή σας δε σχετίζεται μόνο με την οικονομική συνεισφορά αλλά και με τη διάδοση της ίδιας της υπόθεσης στηρίζοντας τα θύματα της συγκεκριμένης υπόθεσης. 

Μετά την έφεση που άσκησε ο πρωτόδικα καταδικασμένος προπονητής η υπόθεση εκδικάζεται σε δεύτερο βαθμό στις 14 Μαρτίου 2025 για τα πλημμελήματα και τον προσεχή Οκτώβριο για τα κακουργήματα που έχει ήδη καταδικαστεί. 

Δε θέτουμε συγκεκριμένο οικονομικό στόχο γιατί: 

✔ Οι ανεξάρτητες παραγωγές δε θέτουν καθορισμένο όριο: Με τον ίδιο τρόπο που θα λειτουργούσε ένα κουτί οικονομικής ενίσχυσης, το ποσό που θα συγκεντρώσουμε από την ελεύθερη συνεισφορά όσων επιλέξουν να μας ενισχύσουν θα μας καταστήσει εφικτό να μπορέσουμε να προχωρήσουμε σε επόμενη παραγωγή. Οι ιστορίες που πρέπει να ειπωθούν δεν μπορούν να περιοριστούν από αριθμούς – κάθε συνεισφορά επιτρέπει σε περισσότερες φωνές να ακουστούν. 

✔ Η στήριξη είναι ανοιχτή: Δεν υπάρχει ελάχιστο ποσό – κάθε συνεισφορά, μικρή ή μεγάλη, έχει πραγματικό αντίκτυπο. 

✔ Δεν αφορά μόνο σε αυτό το podcast αλλά και όσα θα ακολουθήσουν: Θέλουμε να συνεχίσουμε να παράγουμε νέες ανεξάρτητες έρευνες και ηχητικά ντοκιμαντέρ, εξασφαλίζοντας τη βιωσιμότητά τους.

Η στήριξή σας είναι κρίσιμη γιατί: 

✔ Επιτρέπει σε περισσότερα άτομα μάθουν για μια υπόθεση όπου το τραύμα έγινε αγώνας φέρνοντας τη δικαίωση. 

✔ Ενισχύει την ανεξάρτητη δημοσιογραφία, δίνοντάς μας την ελευθερία να ερευνούμε και να δημιουργούμε. 

✔ Βοηθά στη συνέχιση αυτής της προσπάθειας, επιτρέποντάς μας να αναδείξουμε νέες ιστορίες και θεματικές που αξίζουν να ακουστούν. 

🔹 Με μια οικονομική συνεισφορά – Κάθε ποσό, μικρό ή μεγάλο, μας επιτρέπει να συνεχίσουμε. 

🔹 Με τη διάδοση της συγκεκριμένης υπόθεσης – Μοιραστείτε τις «Φωνές Δικαίωσης», ώστε να φτάσουν σε περισσότερους ανθρώπους. 

🔹 Με τη στήριξη ανεξάρτητων παραγωγών – Η βοήθειά σας διασφαλίζει ότι μπορούμε να συνεχίζουμε.

🎧 Γίνε μέρος της προσπάθειας – Στήριξε τις «Φωνές Δικαίωσης» για να συνεχίσουν να ακούγονται!

Ο Αντρέας Βάγιας γεννήθηκε στην Αθήνα και από το 2009 εργάζεται ως δημοσιογράφος. Αρχικά στη σειρά ντοκιμαντέρ Εξάντας και στη συνέχεια σε έντυπα, το ραδιόφωνο, σε ηλεκτρονικά ΜΜΕ και την τηλεόραση. Είναι δημιουργός ηχητικών ντοκιμαντέρ με συνεχή παρουσία στο Διαγωνιστικό Τμήμα Podcasts του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Το 2023 το «Mute - Η Σιωπηλή Βία της Μεσοτοιχίας», κέρδισε το «βραβείο για ανάπτυξη πρωτότυπου podcast» που δημιούργησε το iMEdD σε συνεργασία με το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Είναι δημιουργός της ολοήμερης συμμετοχικής δράσης για την κυριακάτικη αργία, «Η ΕΛΕΥΣΙΣ της Κυριακής» η οποία εντάχθηκε στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα της 2023 Ελευσίς - Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης. 

Ο Κώστας Γρούντας είναι μουσικός και συνθέτης από την Αθήνα. Έχει υπάρξει μέλος σε πληθώρα συγκροτημάτων της αθηναϊκής σκηνής (τεφλόν, Dull Days, Παιδί Τραύμα κ.ά.) παίζοντας διαφορετικά μουσικά όργανα (τραγούδι, κιθάρα, ηλεκτρικό μπάσο, synths, ηλεκτρικό πιάνο, κρουστά).  Ως μέλος του μουσικού σχήματος «τεφλόν» έχει υπογράψει τους στίχους και συνυπογράψει τη μουσική σε 2 LP και 2 EP, ενώ έχει συνθέσει μουσική για θέατρο («Βόυτσεκ» του Γκέοργκ Μπύχνερ από την ομάδα 4Frontal [2014,2015], «Μισάνθρωπος» του Μολιέρου από τον Γιώργο Γιανναράκο [2011], «Μητρώο» της ομάδας Nomades Artcore [2015, 2016], Εκτός Εαυτού της Μαρίας Γιαγιάνου από τον Γιώργο Γιανναράκο [2013], «Παρ’ Αγνώστων» της Ζωής Δρακοπούλου [2024] κ.ά.), κινηματογράφο (Εθελουσία Έξοδος [2011], Αμπελόκηποι [2012], Al Jazeera’s: “A German Europe? The Union disunited | Empire” [2013], Being An Islander [2023] κ.ά.) και podcast (Mute: Η σιωπηλή βία της μεστοτοιχίας [2023]).

Ο Κώστας Τσιώλης είναι μουσικός. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Γράφει μουσική για θέατρο, χορό, κινηματογράφο και εγκαταστάσεις. Συνεργάζεται με συγκροτήματα, τραγουδοποιούς και μουσικά σύνολα. Είναι ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος τεφλόν και του αυτοσχεδιαστικού σχήματος Farwest Mandolinistic Orchestra. Από το 2010 κατασκευάζει ειδικά ηλεκτρονικά κυκλώματα για μουσικά όργανα και ηχητικές/φωτιστικές εγκαταστάσεις. Περιστασιακά ασχολείται επαγγελματικά με την ηχοληψία, τη φωτογραφία και το μοντάζ. Η εργασία του εστιάζει σε μορφές που συνδυάζουν την τέχνη με την τέχνη.

Η Μάρθα Κολοκοτρώνη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη και τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στο Βερολίνο. Σπούδασε Αρχιτεκτονική και Αστικό Σχεδιασμό στη Θεσσαλονίκη, στη Νέα Υόρκη και στη Ζυρίχη. Έχει εργαστεί ως ερευνήτρια στη Σιγκαπούρη και στη Βομβάη, εστιάζοντας σε διαφορετικές μεθόδους αναπαράστασης, τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο. Με τα χρόνια, η έρευνά της εξελίχθηκε σε εναλλακτικές μορφές απεικόνισης, με την εικονογράφηση να κατακτά μια ξεχωριστή θέση στη δημιουργική της πορεία. Παράλληλα, ασχολείται με τη συγγραφή και εικονογράφηση παιδικών βιβλίων σε συνεργασία με τις Εκδόσεις Διάπλαση , ενώ πρόσφατα επεκτάθηκε στον τομέα του VFX & Animation.