Γεια σας, το όνομά μου είναι Τίνα και δεν περίμενα όλα αυτά!!!

Συγγνώμη, αλλά με κάποιο τρόπο η ζωή σε ξεπερνάει με τη μία. Διαγνώστηκα με ΧΑΠ ΙΙΙ Gold κατά τη διάρκεια της δεύτερης εγκυμοσύνης μου. Είμαι ξυλουργός και κλειδαράς, όχι, ήμουν. Και μου άρεσε να δουλεύω. Δούλευα πολύ σε εργοτάξια και σε εκδηλώσεις το Σαββατοκύριακο. Φεστιβάλ της πόλης, στήσιμο και αποσυναρμολόγηση. Χριστουγεννιάτικη αγορά, στήσιμο και αποσυναρμολόγηση.

Και τον υπόλοιπο χρόνο ήμουν μητέρα με τη γιαγιά και τη μαμά στο παρασκήνιο να με στηρίζουν. Φυσικά, με τα χρόνια γινόταν όλο και χειρότερα και έπρεπε να σταματήσω να εργάζομαι. Τα αγόρια μου το λάτρευαν όταν τα πήγαινα στο σχολείο ή στον παιδικό σταθμό τα πρωινά της Πέμπτης και ήξεραν εντάξει ομί, έτσι τα παίρνει σήμερα το ουχρίμι τους και έρχεται απόψε η μαμά και μετά μας κουβαλάει στο αυτοκίνητο, πάντα έλεγαν ότι μύριζε μαλλί της γριάς και μπιφτέκι. Όταν λοιπόν δεν μπορούσα να το κάνω πια, πέθανε και η γιαγιά, έπαθε άνοια. Δυστυχώς πέθανε τον Δεκέμβριο και τώρα η μαμά έχει άνοια. Αλλά η μαμά μου δυστυχώς τα έχει "γαμήσει". Τώρα την έχει κλείσει ένας δικαστής. Επειδή δεν ήθελε να πιστέψει τι συνέβαινε. Δεν πλήρωνε το ενοίκιο, το ρεύμα και άλλα σημαντικά πράγματα. Και κανείς δεν ξέρει πού είναι τα χρήματα. Τώρα είμαι ολομόναχη και πρέπει να φροντίσω τα πάντα. Αλλά το αναπηρικό μου καροτσάκι χάλασε. Έχω ένα erad agora 10kmh. Αλλά είναι αρκετό για να πάω για ψώνια και να επισκεφτώ τη μαμά μου. Μπορείτε παρακαλώ να με βοηθήσετε. Είμαι επίσης στην ευχάριστη θέση να υποβάλω λογαριασμούς. Απλά χρειάζομαι αυτή τη βοήθεια τώρα. Τα υπόλοιπα προσπάθησα να τα ξεκαθαρίσω με το γραφείο κοινωνικής πρόνοιας, τις δημοτικές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και τον ιδιοκτήτη. Ελπίζω να κάνουν υπομονή. Αλλά πρέπει να γίνω κινητή. η μαμά μου είναι ολομόναχη. Όχι επισκέπτες!!! Σας παρακαλώ να είστε τόσο ευγενικοί. Σας ευχαριστώ πολύ.