Γεια σας καλοί άνθρωποι, το όνομά μου είναι Alexandru Είμαι από τη Ρουμανία Είμαι 27 ετών και περνάω μια πολύ δύσκολη στιγμή στη ζωή μου Η φίλη μου είναι έγκυος σε 6 μήνες θα έχω ένα μικρό αγόρι και χρειάζομαι τη βοήθειά σας.

Πέρυσι τον Οκτώβριο πήγα να δουλέψω στη Γερμανία γιατί εδώ δυσκολευόμασταν πολύ και αποφάσισα να πάω για να μαζέψω κάποια χρήματα ώστε να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας και αν όλα πάνε καλά να εξασφαλίσουμε ένα μέλλον. Αλλά δυστυχώς δεν ήταν τόσο απλό όσο νόμιζα, είχα βρει μια δουλειά σε μια αποθήκη με ετικέτες ρούχων δεν ήξερα γερμανικά εκεί τα γερμανικά δεν ήταν υποχρεωτικά, τηλεφώνησα μίλησα με φάνηκε ότι όλα ήταν καλά το άτομο που είχα μιλήσει ήταν καλό με κοινή λογική, είχαμε μιλήσει για όλα μου φάνηκε ότι όλα ήταν καλά πλήρωσε και τα μεταφορικά μου, μου πρόσφερε επίσης 50 ευρώ την εβδομάδα για φαγητό χρήματα που αποσύρθηκαν από τον πρώτο μου μισθό δεν είχα τόσα πολλά χρήματα για να μπορέσω να τα καταφέρω ήμουν πολύ χαρούμενη. Έφτασα εκεί τη Δευτέρα το πρωί, με έβαλαν σε ένα κατάλυμα όπου υπήρχαν συνάδελφοι από τη Ρουμανία, ήταν τέλειο, είχα κάποιον να μιλήσω, ήταν ήρεμοι, άνθρωποι με κοινή λογική και σεβασμό. Ο άνθρωπος με τον οποίο είχα μιλήσει μου τηλεφώνησε το επόμενο πρωί, έπρεπε να ξεκινήσω δουλειά, η πρώτη εβδομάδα ήταν αρκετά καλή, συνήθισα τη δουλειά, τα πήγαινα καλά, ήταν ευχαριστημένοι μαζί μου, μου πρόσφεραν ακόμη και 50 ευρώ για φαγητό. Μετά από δύο εβδομάδες, τα αφεντικά εκεί άρχισαν να συμπεριφέρονται άσχημα μαζί μου, δυσκόλευαν τη δουλειά μου, φώναζαν, δεν μου πρόσφεραν καν χρήματα, τουλάχιστον έμεινα χωρίς χρήματα, ήμουν τυχερή που οι συνάδελφοί μου με τους οποίους έμενα στο διαμέρισμα με κάλεσαν να φάω μαζί τους στο τραπέζι και είδαν ότι συμπεριφέρονταν άσχημα, έκανα τα πάντα στη δουλειά για να είμαι ευτυχισμένη αλλά μάταια, έτσι ήταν για ένα μήνα μέχρι που αποφάσισαν να με πετάξουν έξω και χωρίς να πληρώσουν για τη μεταφορά μου, έμεινα στο δρόμο χωρίς χρήματα, δεν ήξερα τι να κάνω, δεν είχα χρήματα, δεν είχα φαγητό, τίποτα, προσπάθησα να βρω κάπου αλλού αλλά μάταια δεν ήξερα καν να μιλάω γερμανικά για να μπορέσω να τα καταφέρω, οι γερμανικές αρχές δεν με βοήθησαν σε τίποτα, μετά από δύο μέρες που ήμουν στο δρόμο πολύ κουρασμένη γιατί δεν είχα κοιμηθεί ή φάει αποφάσισα να προσπαθήσω να επιστρέψω στη χώρα μου με το τρένο. Ήταν οι χειρότερες μέρες της ζωής μου έφυγα από την Φρανκφούρτη σε κάθε σταθμό που κατέβαινα κανείς δεν με καταλάβαινε μετέφραζα στο τηλέφωνο και εξηγούσα τι μου συνέβη αλλά κανείς δεν ενδιαφερόταν, πήρα δύο πρόστιμα μέχρι το Μόναχο οι άλλοι δεν μου έδωσαν πρόστιμο ήμουν τυχερός, στο Μόναχο βρήκα ένα τρένο για Αυστρία στο Σάλτσμπουργκ ήρθε η τελωνειακή αστυνομία και μου έκαναν το ίδιο όλα τα πρόστιμα και με έβγαλαν αυτό μου συνέβη μέχρι να γυρίσω σπίτι πήρα τουλάχιστον 8 ή 9 πρόστιμα δεν τα θυμάμαι πέρασα 4 μέρες στο δρόμο. Μετά από λίγο άρχισαν να μου έρχονται τα πρόστιμα στο σπίτι ήταν ποινικά μου είχαν κάνει μήνυση. Σας παρακαλώ βοηθήστε με να τα πληρώσω όσο μπορείτε, να μαζέψω χρήματα, είναι μεγάλα ποσά που δεν μπορώ να τα αντέξω, η οικογένειά μας δεν μπορεί να μας βοηθήσει σε τίποτα, ίσα που τα καταφέρνουν, προσπάθησα να βρω μια λύση για να πληρώσω αλλά μάταια, η φίλη μου είναι έγκυος, δεν έχει δουλέψει εδώ και 2 μήνες, αυτό είναι όλο για μένα και δεν έχω καμία λύση, βρήκα αυτό το χρήσιμο και αποφάσισα να απευθυνθώ σε εσάς, η αξία των προστίμων είναι περίπου 6.000 ευρώ, δεν έχω πουθενά να τα πληρώσω και αν δεν τα πληρώσω, θα έρθουν και θα με βάλουν στη φυλακή, δεν μπορώ να αφήσω το παιδί μου και τη γυναίκα μου μόνους. Κάνω έκκληση στο έλεός σας Σας ευχαριστώ.