ε μια καρδιά βαριά από θλίψη και ελπίδα απευθύνω το αίτημά μου σε εσάς. Αυτή τη στιγμή, νιώθω χαμένος, δεν ξέρω πού να στραφώ, γιατί εκείνοι στους οποίους υπολόγιζα περισσότερο με έκαναν να συνειδητοποιήσω ότι είμαι άχρηστος, σε σημείο που να με κάνουν να νιώθω ότι η εξαφάνισή μου θα ήταν προτιμότερη. Όλες οι προσπάθειές μου να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου αντιμετωπίστηκαν με τύψεις και την επιθυμία να τα παρατήσω. Έκανα ό,τι μπορούσα για να αντισταθώ σε αυτή την πίεση, αλλά όσο περισσότερο προσπαθώ, τόσο χειρότερα νιώθω ψυχολογικά και η ζωή φαίνεται να με καταβάλλει.

Η ζωή μου ήταν ένας συνεχής αγώνας, γεμάτος ταπεινώσεις όχι μόνο από τους ίδιους τους γονείς μου, όπου οι σπουδές μου ήταν η μόνη παρηγοριά. Αλλά ακόμη και εδώ, αντιμετωπίζω μια πίεση που είναι πέρα από τον έλεγχό μου, εμποδίζοντάς με να νιώσω άνετα. Τα χρέη συσσωρεύονται και με εξαντλούν σε σημείο που αναγκάζομαι να παίρνω φάρμακα για να ξεκουραστώ.

Ως αλλοδαπός φοιτητής, αντιμετωπίζοντας ένα χρέος άνω των 10.000 ευρώ, χωρίς οικογενειακή υποστήριξη και χωρίς υποτροφία, η κατάστασή μου είναι πολύ δύσκολη. Χρειάζομαι πραγματικά τη βοήθειά σας γιατί δεν μπορώ να τα καταφέρω όλα αυτά μόνη μου.

Αν μπορείτε να μου δώσετε έστω και το 1/3 του συνολικού ποσού των διδάκτρων μου για να με βοηθήσετε να διαχειριστώ μέρος αυτών και να απαλλαγώ από ένα βάρος, θα σας είμαι αιώνια ευγνώμων. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.