Γεια σου

το όνομά μου είναι francesco και αν έχετε έρθει σε αυτόν τον έρανο, μην αισθάνεστε υποχρεωμένοι, αλλά ίσως αν θέλετε να διαβάσετε αυτές τις δύο γραμμές για να με γνωρίσετε λίγο.

Είμαι 28 ετών, γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Απουλία.

σε ηλικία 21 ετών μετακόμισα στο βορρά για να προσπαθήσω να δημιουργήσω ένα καλύτερο μέλλον για τον εαυτό μου, να πραγματοποιήσω το όνειρό μου να γίνω κουρέας.

Δυστυχώς, η ζωή είναι δύσκολη εκεί κάτω... Δεν είχα μια εύκολη ζωή... οι γονείς μου είναι χωρισμένοι, ο πατέρας μου δεν ήταν ποτέ παρών στη ζωή μου... η μητέρα μου έκανε πάντα τα πάντα με τον μικρό της τρόπο για να διασφαλίσει ότι είχα αρκετό φαγητό...

Όταν ήμουν 15 χρονών άρχισα να δουλεύω για να βοηθήσω στο σπίτι... δούλευα ως ελαιοχρωματιστής και έβγαζα 15 ευρώ την ημέρα... αλλά ήμουν ευτυχισμένη αν και ήταν λίγα...

Τότε άρχισα να κόβω μαλλιά σαν χόμπι και γεννήθηκε το πάθος μου... Δούλεψα για 6 χρόνια από τα 15 έως τα 21 ως ελαιοχρωματιστής και έκοβα μαλλιά στο σπίτι μετά τη δουλειά...

Μετά αποφάσισα να μετακομίσω βόρεια για να προσπαθήσω να αναπτυχθώ και να βελτιωθώ...

Όλα πήγαιναν καλά, βρήκα δουλειά σε ένα κουρείο... Ήμουν ευτυχισμένη...

Πήρα ένα αυτοκίνητο, πήρα δάνειο... Εκεί έκανα ένα λάθος και κατέστρεψα λίγο τη ζωή μου...

Έχασα τη δουλειά μου και δεν μπορούσα να ξεπληρώσω το δάνειο...

Έχασα τη δουλειά μου και δεν μπόρεσα να αποπληρώσω το δάνειο... Έχασα τη δουλειά μου και δεν μπόρεσα να αποπληρώσω το δάνειο... Χρεώθηκα και αυτή τη στιγμή είμαι αναφερόμενος στο CRIF... Δεν θα δεχτούν άλλα δάνεια... Δεν θα μπορέσω να πάρω υποθήκη για ένα σπίτι στο μέλλον... Αυτό με πληγώνει... δεν με κάνει να ζω άλλο... Νομίζω ότι όλα πήγαν στραβά... και νομίζω ότι δεν θα μπορέσω ποτέ να ανοίξω ένα κουρείο...

Γράφω εδώ τυχαία... Δεν ξέρω αν θα πετύχει...

Έχω ακόμα ένα ίχνος εμπιστοσύνης στον εαυτό μου... Προσπαθώ να μην τα παρατάω ποτέ... Είμαι τελείως μόνος αλλά δεν τα παρατάω...

και ελπίζω ότι μια μέρα θα μπορέσω να πω ότι τα κατάφερα...

ίσως και με τη βοήθειά σας, αν κάποιος διαβάσει αυτή την ανακοίνωση...

Αν φτάσατε μέχρι εδώ, σας ευχαριστώ απεριόριστα... Έγραψα αυτές τις γραμμές με δάκρυα στα μάτια...

μην αισθάνεστε υποχρεωμένοι να κάνετε δωρεά, αν κάνετε, έστω και μια μικρή, έστω και ανώνυμη, θα το εκτιμήσω... ακόμα και 1€ θα ήταν μια ωραία χειρονομία

με 25 χιλιάδες ευρώ θα μπορούσα να κλείσω τη χρηματοδότηση, να πάρω το δίπλωμα του κομμωτή και να αρχίσω να δουλεύω σε ένα μικρό μαγαζί για να ξεκινήσω αμέσως

Ευχαριστώ που διαβάσατε τις γραμμές μου.

να θυμάστε ότι η ζωή είναι δύσκολη, θα αντιμετωπίσουμε πολλά εμπόδια, αλλά ποτέ μην το βάζετε κάτω. ίσως μια μέρα να μπορούμε όλοι να πούμε "τα κατάφερα" 🍀

μια αγκαλιά σε όλους. ο θεός να σας προστατεύει πάντα ❤️