Γνωρίστε τον Rabhi Ishtiwi.

Το όνομά μου είναι Rabhi. Είμαι 23 ετών και ζω σήμερα στη Γάζα, εν μέσω της καταστροφής που έχει καταστρέψει τα σπίτια, τις ζωές και τα όνειρά μας. Καθώς σας γράφω, κρατάω τις αναμνήσεις ενός παρελθόντος που κάποτε έφερε ελπίδα και το όραμα ενός μέλλοντος όπου αυτή η ελπίδα μπορεί να ξαναχτιστεί.

Τα πρόσφατα γεγονότα έφεραν αφάνταστη τραγωδία στην οικογένειά μου. Το σπίτι μας, το μέρος όπου μαζευόμασταν για αμέτρητες στιγμές γέλιου, παρηγοριάς και ενότητας, έγινε στόχος. Η οικογένειά μου και εγώ βρισκόμασταν μέσα, μαζί με αγαπημένους συγγενείς, όταν χτυπήθηκε. Πολλοί από αυτούς δεν επέζησαν. Εγώ, από κάποιο θαύμα, βγήκα από τα ερείπια με ελαφρά τραύματα, αλλά τα σημάδια που κουβαλάω στην καρδιά μου είναι πολύ βαθύτερα. Τα πρόσωπα των ανιψιών μου, τα γέλια των μελών της οικογένειάς μου - όλα τώρα σιωπηλά από την καταστροφή που μας περιβάλλει.

Μέσα σε αυτή τη θλίψη, παλεύω να κρατήσω τα όνειρα που κάποτε αγαπούσα. Το ποδόσφαιρο δεν ήταν απλώς ένα άθλημα για μένα- ήταν ο σκοπός και η υπερηφάνεια μου. Είμαι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και, όπως και οι παίκτες της εθνικής ομάδας της Παλαιστίνης, έχω παίξει σε κάθε τοπικό τουρνουά, κερδίζοντας τόσο ατομικά όσο και συλλογικά. Το ποδόσφαιρο μου δίδαξε πειθαρχία, ανθεκτικότητα και ενότητα - ιδιότητες στις οποίες τώρα στηρίζομαι περισσότερο από ποτέ για να συνεχίσω να προχωρώ μπροστά. Το όνειρό μου είναι να δω μια μέρα τη Γάζα να γεμίζει με το πνεύμα του ανταγωνισμού, τους ήχους των επευφημιών των φιλάθλων και την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.

Ωστόσο, δεν μπορώ να επιτύχω αυτό το όνειρο μόνη μου. Οι πόροι και η υποστήριξη που είχα κάποτε έχουν χαθεί, και η ανοικοδόμηση από το μηδέν είναι ένα συντριπτικό έργο. Απευθύνομαι, ζητώντας ταπεινά βοήθεια για να αποκαταστήσω ό,τι πήρε ο πόλεμος. Ζητώ βοήθεια όχι μόνο για μένα, αλλά για κάθε οικογένεια και παιδί που έχασε το σπίτι του, τα όνειρά του και τα αγαπημένα του πρόσωπα. Οποιαδήποτε υποστήριξη θα βοηθήσει όχι μόνο στην ανοικοδόμηση των σπιτιών μας αλλά και στην αποκατάσταση της ελπίδας και της ανθεκτικότητας που ο πόλεμος προσπάθησε να μας αφαιρέσει.

Σας ευχαριστώ για τη συμπόνια σας και για την ανάγνωση της ιστορίας μου. Ελπίζω μια μέρα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε έναν κόσμο όπου τα ανίψια μου θα μπορούν να παίζουν, όπου η κληρονομιά της οικογένειάς μου θα τιμάται και όπου οι ζωές μας θα είναι και πάλι γεμάτες χαρά και ειρήνη.

Με ειλικρινή ελπίδα,

Rabhi Ishtiwi.