Γεια σας, ονομάζομαι Wiktoria, είμαι 24 ετών και παλεύω με την κατάθλιψη εδώ και χρόνια. Μέχρι τώρα, το μεγαλύτερο στήριγμά μου ήταν ο φίλος μου, με τον οποίο είμαι μαζί για πάνω από 6 χρόνια, αλλά γίνεται όλο και πιο δύσκολο για εμάς να τα καταφέρουμε - τόσο ψυχολογικά όσο και οικονομικά. Ένας μισθός δεν είναι αρκετός για να μας συντηρήσει και τους δύο και να καλύψει τη θεραπεία μου - θεραπεία, φάρμακα και επισκέψεις σε ψυχίατρο.

Τα προβλήματα διάθεσής μου ξεκίνησαν πριν από πολύ καιρό και λαμβάνω ψυχιατρική θεραπεία από το 2016. Έχω επιχειρήσει θεραπεία πολλές φορές, αλλά η έλλειψη χρημάτων με ανάγκασε να σταματήσω. Έχω επίσης μεγάλο πρόβλημα να εμπιστεύομαι τους γιατρούς - έχω συναντήσει ανθρώπους που ήταν είτε ανίκανοι είτε απλώς ανίκανοι να με βοηθήσουν, τόσο μεταξύ των θεραπευτών όσο και μεταξύ των ψυχιάτρων.

Τα προβλήματά μου με καθιστούν ανίκανη να εργαστώ. Κάθε μέρα είναι ένας αγώνας - μόνο και μόνο για να σηκωθώ από το κρεβάτι, για να νιώσω κάτι άλλο εκτός από την κούραση, τη συντριπτική θλίψη και το κενό, έστω και για μια στιγμή. Τα σοβαρά ψυχικά συμπτώματα επηρεάζουν επίσης τη σωματική μου υγεία, προκαλώντας πόνο και ψυχοσωματικές διαταραχές, οι οποίες καθιστούν την καθημερινή λειτουργικότητα ακόμη πιο δύσκολη.

Έχω πολλά πάθη - μου αρέσει να αναπαλαιώνω παλιά παιχνίδια, να ζωγραφίζω και λατρεύω τα ζώα, όπως μπορείτε να δείτε στις συνημμένες φωτογραφίες :) Συνεχίζω να ψάχνω για νέες μορφές δημιουργικής έκφρασης και τρόπους ανάπτυξης - αλλά η κατάθλιψη μου έχει αφαιρέσει σχεδόν κάθε χαρά. Ακόμα χειρότερα, νιώθω ενοχές όταν ξοδεύω χρόνο σε οτιδήποτε άλλο εκτός από το να κερδίζω χρήματα, παρόλο που ξέρω ότι δεν είμαι σε θέση να εργαστώ.

Βρήκα έναν θεραπευτή με τον οποίο έκανα μερικές συνεδρίες χρησιμοποιώντας τις οικονομίες μου και βλέπω ότι αυτή η θεραπεία θα μπορούσε να με βοηθήσει. Δυστυχώς, το κόστος είναι πολύ υψηλό για μένα.

Το ποσό που θέλω να συγκεντρώσω θα μου επιτρέψει να παρακολουθώ θεραπεία κάθε εβδομάδα για μισό χρόνο - μία συνεδρία κοστίζει 200 PLN (περίπου 48 ευρώ) - αυτή είναι η ευκαιρία μου να βγω από τη χειρότερη κατάσταση, ώστε να μπορέσω να επιστρέψω στην εργασία μου και να πληρώσω μόνη μου για περαιτέρω θεραπεία.

Χωρίς θεραπεία, δεν βλέπω κανένα μέλλον για τον εαυτό μου. Το μόνο πράγμα που με κρατάει ακόμα ζωντανή είναι ο φίλος μου και η ελπίδα ότι μια μέρα θα καλυτερέψουν τα πράγματα. Ότι θα μπορέσω να πάω τις πρώτες μας διακοπές μαζί, να αρχίσω να αναπτύσσω την καριέρα μου, να ξαναβρώ τη χαρά της ζωής και να ξαναχτίσω τις σχέσεις με τους ανθρώπους.