Η Μαρίνα, από το Concarn, και ο Mikael, ο σύζυγός μου, από το Brest, έχουν το σπίτι μας εδώ και 5 χρόνια... το ερωτευτήκαμε για τα παιδιά μας, και ήταν απαραίτητο για εμάς να δουλέψουμε σε αυτό, ενώ φροντίζουμε παιδιά που έχουν υποστεί ζημιές από τη ζωή...

Προορίζεται για ένα μεγάλο σπίτι για 8 άτομα, εγκεκριμένο για εργασία... όλα είναι εκεί για να σε κάνουν να αισθάνεσαι καλά...

Ωστόσο, 45 ημέρες μετά την αγορά μας, στη μέση της νύχτας, διέρρευσε νερό από τα φωτιστικά της κουζίνας μας και ξέσπασε η κόλαση.

Σύντομα συνειδητοποιήσαμε ότι αυτό δεν ήταν κάτι καινούργιο και ότι το 10 ετών σπίτι είχε ήδη πολλά προβλήματα αυτού του τύπου... Αλλά είναι πολύ αργά, δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω... Η περίοδος COVID δεν βοήθησε τα πράγματα...

Στη συνέχεια ξεκίνησε η νομική σπείρα... είναι μακρά... πολύ μακρά... 1η πραγματογνωμοσύνη το 2021... Αμοιβές δικηγόρων και προκαταβολές που πρέπει να πληρώσουμε παρόλο που είμαστε θύματα μιας κακής κατάστασης...

Ασφυκτιούμε κάτω από το βάρος των νομικών εξόδων... Λογαριασμοί θέρμανσης που είναι ακατανόητοι, η υγρασία κοστίζει ακριβά για να θερμανθεί.... ένα δωμάτιο που είναι εντελώς μουχλιασμένο... Πρέπει να εγκαταλείψω τη δουλειά μου, χάνοντας ένα εισόδημα στην πορεία... Στη συνέχεια, οι ιδιοτροπίες της υγείας μου, η οποία έπεσε κατακόρυφα το 2024 με την ανακάλυψη μιας εκφυλιστικής ασθένειας... Βυθίστηκα σε σοβαρή κατάθλιψη...

Δεν μπορούσαμε πλέον να πληρώσουμε τον δικηγόρο μας και ένας εμπειρογνώμονας απαίτησε 5.000 ευρώ για να συνεχίσει την εκτίμησή του...

Πουλάμε το ένα αυτοκίνητο για να επισκευάσουμε το άλλο και κάθε μέρα είναι ένας εφιάλτης με τους λογαριασμούς να συσσωρεύονται...

Αυτό το σπίτι, που είναι το εργαλείο της δουλειάς μας, γίνεται το βάρος μας... Αλλά η δικαιοσύνη αργεί... και είναι πολύ ακριβό για να το αντέξουμε οικονομικά...

Έτσι σκεφτήκαμε την ιδέα αυτού του ταμείου για να μας βοηθήσει να πληρώσουμε τον δικηγόρο μας, ώστε τα δικαστήρια να αναγνωρίσουν ότι είμαστε θύματα προδοσίας, κρυφών ελαττωμάτων και παραβίασης εμπιστοσύνης.

Έτσι ώστε να μπορέσουμε να δείξουμε στα 3 παιδιά μας ότι έχουμε ακόμα τη δύναμη να αγωνιστούμε γι' αυτά, για τους εαυτούς μας...

Πιστεύω στους ανθρώπους... Έκανα τη δουλειά μου εκεί... Πιστεύω ότι όλοι μας, έστω και λίγο, μπορούμε να κάνουμε πολλά...

Βοηθήστε μας, έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε, πάρα πολύ δρόμο. Έχουν περάσει 5 χρόνια από τότε που ξεκίνησε η κόλασή μας και δεν μπορούμε να παραιτηθούμε και να τα παρατήσουμε.

Εδώ και 5 χρόνια έχουμε αυτό το αίσθημα ότι είμαστε πολύ μόνοι... Σήμερα, είμαι σίγουρος ότι κάθε ανθρώπινη καρδιά μπορεί ακόμα να χτυπάει για τους άλλους και ότι το να βοηθάς τον διπλανό σου είναι μια ωραία επίδειξη αλληλεγγύης... Αφήστε με να πιστέψω ότι είναι ακόμα εφικτό.

Ένα μικροσκοπικό πράγμα μπορεί να γίνει κάτι μεγαλοπρεπές... η βοήθειά σας είναι μεγαλοπρεπής για εμάς...