Αυτή τη στιγμή εργάζεται σε ένα κομμάτι που ονομάζεται:

Ακατάλληλο για σκλάβο

Στη ζωή, όλοι αντιμετωπίζουμε στιγμές σκοταδιού - στιγμές που νιώθουμε να μας κατακλύζουν οι προκλήσεις, ο φόβος ή η αμφιβολία. Αυτές οι εσωτερικές μάχες μπορεί να μοιάζουν με αλυσίδες που μας δεσμεύουν, περιορίζοντας την ικανότητά μας να δούμε έναν δρόμο προς τα εμπρός ή να πιστέψουμε στη δυνατότητα αλλαγής. Το ποίημα χρησιμεύει ως υπενθύμιση ότι ακόμη και στις πιο βαθιές μάχες, η ελπίδα και η μεταμόρφωση είναι δυνατές. Το κλειδί βρίσκεται στην ανθεκτικότητα, το θάρρος και την πίστη στον εαυτό μας. Ωστόσο, αυτό το προσωπικό ταξίδι προς την απελευθέρωση αντικατοπτρίζει επίσης τον ευρύτερο ιστορικό και κοινωνικό αγώνα κατά της φυσικής και συστημικής καταπίεσης, όπως η δουλεία.

Η δουλεία, με την πιο κυριολεκτική της έννοια, αντιπροσωπεύει ένα από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια της ανθρώπινης ιστορίας -εκατομμύρια άνθρωποι που στερήθηκαν τις ελευθερίες τους και στερήθηκαν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Ωστόσο, ακόμη και μπροστά σε μια τέτοια αδιανόητη σκληρότητα, το ανθρώπινο πνεύμα έχει αποδειχθεί ανθεκτικό. Πολλά σκλαβωμένα άτομα αγωνίστηκαν για την ελευθερία τους όχι μόνο με φυσική αντίσταση αλλά και με τη δύναμη του νου. Η πνευματική απελευθέρωση έγινε ουσιαστικό μέρος της επιβίωσης και, τελικά, της χειραφέτησης.

Αυτή η σύνδεση μεταξύ εσωτερικής και εξωτερικής ελευθερίας βρίσκεται στην καρδιά του ποιήματος. Η εικόνα της νύχτας που μετατρέπεται σε αυγή συμβολίζει το ταξίδι από την καταπίεση στην απελευθέρωση. Για τους σκλαβωμένους ανθρώπους, αυτό δεν είναι απλώς ένα μεταφορικό ταξίδι αλλά ένα πολύ πραγματικό ταξίδι, που συχνά βασίζεται στη δύναμη της ελπίδας, της γνώσης και του εσωτερικού θάρρους για να επιβιώσουν και να αντισταθούν.