"Είμαι 21 ετών. Θέλω να ζήσω, να δουλέψω, να γελάσω... Αλλά αντί γι' αυτό παλεύω με τον καρκίνο".

Το όνομά μου είναι Petya. Είμαι μόλις 21 ετών και ήδη δίνω την πιο σκληρή μάχη από όλες - με έναν καρκίνο που εμφανίζεται μόνο μία φορά στα οκτώ δισεκατομμύρια: το σάρκωμα Ewing, στο προτελευταίο στάδιο Β.

Το ανακάλυψαν αργά, γιατί για πολύ καιρό οι γιατροί μου έλεγαν ότι ο πόνος μου προερχόταν από δισκοκήλη, από φθαρμένη άρθρωση, από φλεγμονή... Για μήνες υπέμενα αφόρητους πόνους, υψηλό πυρετό, πρήξιμο. Είπαν ότι είχα απόστημα και με έστειλαν για χειρουργείο στο Πλέβεν. Εκεί βρήκαν την αλήθεια - έναν κακοήθη όγκο. Πήραν βιοψία και την έστειλαν στη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Σόφια, το Πλέβεν. Όλοι είπαν το ίδιο πράγμα...

Η χειρουργική επέμβαση δεν μπορούσε να γίνει. Μου είπαν ευθέως: "Αν σε χειρουργήσουμε, είτε θα πεθάνεις στο χειρουργικό τραπέζι είτε θα μείνεις παράλυτος για πάντα".

Πέρασα δύο μήνες κόλασης - μορφίνη, Lidol, fentanyl, μόνο για να κοιμηθώ, μόνο για να αναπνεύσω. Τώρα νοσηλεύομαι στο Πλόβντιβ - εξακολουθώ να κάνω χημειοθεραπεία και οι παρενέργειες της ακτινοβολίας αρχίζουν να εξασθενούν. Είμαι ευγνώμων που το σώμα μου παλεύει... αλλά δεν έχω πια τη δύναμη οικονομικά.

Παίρνω ένα επίδομα ασθενείας 500 λιρών ως βοηθός διοικητικού προσωπικού στο METRO. Δεν είναι αρκετά για τίποτα - ούτε για φάρμακα ούτε για ένα ταξίδι στο νοσοκομείο. Θέλω πραγματικά να δουλέψω, αλλά δεν με παίρνουν πουθενά - επειδή περπατάω αργά και κουτσαίνω, το δεξί μου πόδι είναι εντελώς μουδιασμένο και δεν το νιώθω. Και οι άνθρωποι ψάχνουν για "δυναμικούς υπαλλήλους"...

Σας παρακαλώ, αν μπορείτε - δώστε μου ένα χεράκι. Βοηθήστε με να συνεχίσω τη θεραπεία μου. Κάθε λεβ είναι μια ελπίδα. Κάθε μοιρασιά είναι δύναμη.

Οι δωρεές μπορούν να γίνουν στη διεύθυνση:

IBAN: BG47STSA93001528103973

Κάτοχος.

Σας ευχαριστούμε για την ανάγνωση. Σας ευχαριστώ που είστε εκεί. Ελπίζω να τα καταφέρουμε.