Γεια σε όλους, ζητώ συγγνώμη που σας ενοχλώ και που γράφω σε ανθρώπους που δεν έχω τη χαρά να συναντήσω από κοντά, αλλά βρίσκομαι σε μια τόσο δύσκολη κατάσταση που δεν βλέπω άλλη διέξοδο. Είμαι ένα άτομο που πάντα αγωνιζόταν με αξιοπρέπεια, χωρίς ποτέ να ζητιανεύει. Σήμερα, όμως, βρίσκομαι στην ανάγκη να ζητήσω βοήθεια με την καρδιά στο χέρι. Η ζωή μου έχει σημαδευτεί από οδυνηρές απώλειες: του πατέρα μου, του αδελφού μου και, πιο πρόσφατα, της κουνιάδας μου. Φροντίζω την άρρωστη μητέρα μου και έχω εργαστεί σκληρά στον τομέα της φροντίδας ηλικιωμένων, αλλά εδώ και μήνες δεν μπορώ να βρω σταθερή δουλειά και τα έξοδα συσσωρεύονται.

Τώρα βρίσκομαι σε δύσκολη θέση: το αυτοκίνητό μου, παλιό αλλά απαραίτητο για τις μετακινήσεις μου, έχει λήξει η ασφάλειά του. Χωρίς αυτό, δεν μπορώ να πάω σε καμία δουλειά, ούτε να κάνω τα ψώνια για την οικογένεια. **300 ευρώ** θα μπορούσαν να μου δώσουν μια ανάσα, επιτρέποντάς μου να τακτοποιήσω την ασφάλειά μου και να ξεκινήσω ξανά. Δεν είναι μεγάλο ποσό για πολλούς, αλλά για μένα θα σήμαινε τη διαφορά μεταξύ του να είμαι παράλυτος και του να έχω ελπίδα.

Δεν το ζητάω από τεμπελιά ή αδιαφορία: πάντα δούλευα σκληρά, αλλά τώρα νιώθω να ασφυκτιώ. Αν κάποιος μπορούσε να με βοηθήσει, έστω και με μια μικρή συνεισφορά, θα ήμουν αιώνια ευγνώμων. Υπόσχομαι ότι μόλις βρω δουλειά, θα ανταποδώσω τη χάρη σε όσους τη χρειάζονται, γιατί ξέρω τι σημαίνει να έχεις ανάγκη.

Σας ευχαριστώ από καρδιάς που με ακούσατε και σας ζητώ και πάλι συγγνώμη για το μήνυμα αυτό. Αν μπορείτε, παρακαλώ μοιραστείτε το αίτημά μου: μερικές φορές μια μικρή χειρονομία μπορεί να σώσει μια ζωή.

Με ευγνωμοσύνη και ταπεινότητα....