"Πριν από δέκα χρόνια, ο Flavio και η σύζυγός του εγκατέλειψαν την πατρίδα τους για τη Γαλλία, όπου έχτισαν μια ζωή γεμάτη ελπίδα. Έμαθαν τη γλώσσα, βρήκαν δουλειά σε μια μεγάλη γαλλική εταιρεία ψυχαγωγίας και το 2018 η χαρά τους επισφραγίστηκε με τη γέννηση της πρώτης τους κόρης, ενώ ακολούθησε ο γάμος τους. Παρόλο που δεν ήταν πλούσιοι, ζούσαν μια αξιοπρεπή ζωή, επιτρέποντας στον εαυτό τους ακόμη και τις σπάνιες διακοπές που έκαναν κατά καιρούς και ζώντας σε ένα ταπεινό διαμέρισμα.

Πέντε χρόνια αργότερα, η σταθερότητά τους κλονίστηκε από ένα εργατικό ατύχημα που άφησε τον Flavio με αναπηρία. Αλλά η ζωή τους επιφύλασσε και άλλες εκπλήξεις: την άφιξη δίδυμων κοριτσιών. Η πενταμελής πλέον οικογένεια αισθάνθηκε την ανάγκη για περισσότερο χώρο και πραγματοποίησε το μεγαλύτερο όνειρο του Flavio: να αγοράσουν το δικό τους σπίτι, ένα ασφαλές καταφύγιο που θα άφηνε μια μέρα στις κόρες του. Τον Μάιο του 2024, η μετακόμιση και οι ανακαινίσεις, που χρηματοδοτήθηκαν από τις οικονομίες τους, σηματοδότησαν μια νέα αρχή.

Όμως η μοίρα τους επιφύλασσε απροσδόκητες δοκιμασίες. Την ίδια χρονιά, μια σειρά οδυνηρών γεγονότων διαδέχθηκε το ένα το άλλο: το ένα από τα δίδυμα παρουσίασε κάτι που θεωρήθηκε επιληπτικές κρίσεις, ο Flavio υπέστη την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου και, σαν κεραυνός εν αιθρία, η εταιρεία στην οποία εργαζόταν τον απέλυσε, μόλις τέσσερις μήνες αφότου είχε εκπληρώσει το όνειρό του.

Ο κόσμος έμοιαζε να καταρρέει. Παρά τον επίπονο αγώνα να μην υποκύψει, η οικογένεια βρίσκεται τώρα αναγκασμένη να σηκώσει τη λευκή σημαία. Ο Flavio, παρά το γεγονός ότι αισθάνεται αποτυχημένος που αναγκάστηκε να ζητήσει βοήθεια, δεν βλέπει άλλη διέξοδο για να εξασφαλίσει την επιβίωση της οικογένειάς του. Αυτός ο έρανος δεν γίνεται για λόγους αναψυχής, αλλά για να δοθεί σε αυτή την οικογένεια η ευκαιρία να ανακάμψει και να ξαναχτίσει το μέλλον που της αξίζει." συγγνώμη.