Αγαπητοί φίλοι,

Σήμερα, έρχομαι σε σας ως μητέρα με μια έκκληση που βαραίνει βαριά την καρδιά μου. Το όνομά μου είναι Mridula και εγώ, μαζί με τον σύζυγό μου, βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή όπου η υποστήριξή σας μπορεί να κάνει τη διαφορά τόσο για εμάς όσο και για το πολύτιμο μέλλον που ονειρευόμαστε για την κόρη μας.

Ο σύζυγός μου και εγώ μετακομίσαμε στην Αυστραλία το 2017, γεμάτοι όνειρα για ένα καλύτερο μέλλον. Δεν γνωρίζαμε ότι η ζωή μας σύντομα θα ανατρεπόταν από την είδηση ενός σπάνιου και αδυσώπητου τύπου καρκίνου, με τον οποίο διαγνώστηκα προς τα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης μου. Ήταν Μάρτιος του 2020, όταν ήμουν 37 εβδομάδων έγκυος, όταν άρχισα να αντιμετωπίζω αφόρητο πόνο στην πλάτη και δυσκολία στην κατάποση. Μεταφέρθηκα εσπευσμένα στα επείγοντα περιστατικά, όπου ένας υπέρηχος αποκάλυψε την παρουσία ασκίτη. Περαιτέρω εξετάσεις και μια μαγνητική τομογραφία επιβεβαίωσαν τους χειρότερους φόβους μας - ένας όγκος στην ωοθήκη μου, πιθανότατα καρκινικός. Το βάρος της λέξης "καρκίνος" βάρυνε τον κόσμο μας με φόβο και αβεβαιότητα. Ήμουν πάντα υγιής, με σπάνιες επισκέψεις σε γιατρούς, και εδώ ήμουν μπλεγμένη σε μια πραγματικότητα που δεν είχα φανταστεί ποτέ.

Την επόμενη κιόλας ημέρα, υποβλήθηκα σε επείγουσα καισαρική τομή και μου αφαιρέθηκε η δεξιά ωοθήκη, μαζί με τον όγκο. Τα αποτελέσματα της βιοψίας συνέτριψαν τον κόσμο μας. Διαγνώστηκα με καρκίνο του στομάχου σταδίου 4. Τα νέα ήταν καταστροφικά, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι ήμουν έγκυος κατά τη διάρκεια της διάγνωσης. Για να έχω οποιαδήποτε πιθανότητα επιβίωσης, έπρεπε να ξεκινήσω αμέσως χημειοθεραπεία. Ήταν ένας αγώνας δρόμου με τον χρόνο και μέσα στο χάος της μάχης με τον καρκίνο, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια άλλη τεράστια πρόκληση - την έναρξη της πανδημίας COVID-19. Με τα διεθνή σύνορα να κλείνουν και την υποστήριξη να είναι περιορισμένη, ο σύζυγός μου και εγώ βρεθήκαμε μόνοι στο νοσοκομείο για σχεδόν ένα μήνα, ενώ η νεογέννητη κόρη μας βρισκόταν στη μονάδα νεογνών.

Αυτοί οι πρώτοι μήνες ήταν απίστευτα δύσκολοι, αλλά βρήκαμε δύναμη στην ακλόνητη υποστήριξη των στενών μας φίλων. Με τη βοήθειά τους και την άφιξη της μητέρας μου, στην οποία χορηγήθηκε απαλλαγή για να ταξιδέψει, αρχίσαμε σιγά σιγά να ξαναχτίζουμε τη ζωή μας. Ξεκίνησα ένα εξαντλητικό ταξίδι χημειοθεραπείας κάθε δύο εβδομάδες (που τώρα μου λένε ότι είναι "χημειοθεραπεία για όλη μου τη ζωή"). Καθώς ο καρκίνος του στομάχου είναι μια σπάνια και πολύπλοκη ασθένεια, με περιορισμένη έρευνα και διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές, οι γιατροί έκαναν μια ζοφερή πρόγνωση, ενημερώνοντάς μας ότι, αν η χημειοθεραπεία λειτουργούσε, θα μπορούσα να έχω το πολύ έξι μήνες.

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η ζωή μου ήταν ένα τρενάκι του λούνα παρκ και έχω υποβληθεί σε πολλαπλές χειρουργικές επεμβάσεις & πολλαπλούς γύρους χημειοθεραπείας και ακτινοβολίας. Ενώ το υπόλοιπο σώμα μου είναι επί του παρόντος σταθερό και αισθάνομαι υγιής πριν από δύο χρόνια ο καρκίνος εξαπλώθηκε περαιτέρω στον εγκέφαλό μου, ο ογκολόγος μου μας συμβούλεψε να ξεκινήσουμε με το πρωτοποριακό φάρμακο που ονομάζεται Enhertu. Δυστυχώς, αυτό το φάρμακο δεν χρηματοδοτείται από το δημόσιο στην Αυστραλία για τον τύπο του καρκίνου μου και κάθε κύκλος τριών εβδομάδων κοστίζει το ιλιγγιώδες ποσό των 4.29.000 ρουβλίων (~7.600 AUD), το οποίο είναι απλά πέρα από τις δυνατότητές μας με τον σύζυγό μου να είναι ο μοναδικός φροντιστής μας.

Ήμουν πάντα θετικό άτομο και, παρά τη ζοφερή πρόγνωση, ήμουν αισιόδοξη και πιστεύω ότι αυτό το φάρμακο είναι η μόνη μου ελπίδα αυτή τη στιγμή. Είναι μια αχτίδα φωτός μέσα στο σκοτάδι, που μου προσφέρει την ευκαιρία να παλέψω ενάντια σε αυτόν τον απειλητικό καρκίνο.

Πέρυσι, με τη βοήθεια της πλατφόρμας crowdfunding της Rare Cancer Australia, καταφέραμε να συγκεντρώσουμε ~150.000 AUD (~85 lakhs ινδικές ρουπίες). Ήταν απίστευτα ταπεινωτικό και συγκινητικό να βλέπω πόσοι άνθρωποι που δεν είχα γνωρίσει ποτέ μου βγήκαν μπροστά για να κάνουν το κομμάτι τους. Λαμβάνοντας υπόψη ότι έχουμε σχεδόν εξαντλήσει τα κεφάλαια που συγκεντρώσαμε, απευθυνθήκαμε στη φαρμακευτική εταιρεία που παρασκευάζει το Enhertu, ζητώντας της να χορηγήσει το φάρμακο δωρεάν για λόγους συμπόνιας. Δυστυχώς, το αίτημά μας απορρίφθηκε. Έτσι, είμαστε και πάλι εδώ, γεμάτοι ελπίδα, εμπιστευόμενοι την καλοσύνη και τη γενναιοδωρία σας. Ο νέος μας στόχος είναι να συγκεντρώσουμε 1,6 εκατ. ρουπίες Ινδίας για να διασφαλίσουμε ότι η θεραπεία μου θα συνεχιστεί για μερικά χρόνια μπροστά, επιτρέποντάς μου να συνεχίσω να αγωνίζομαι και να είμαι εκεί για την οικογένειά μου, αλλά και να συνεχίσω να προσπαθώ και ελπίζω να βρω έναν τρόπο να αποκτήσω πρόσβαση σε αυτό το φάρμακο που σώζει ζωές.

Από τα βάθη της καρδιάς μου, σας ευχαριστώ για την καλοσύνη, τη γενναιοδωρία και την αμέριστη υποστήριξή σας. Με την υποστήριξή σας στο πλευρό μου, ξέρω ότι δεν είμαι μόνη μου σε αυτή τη μάχη. Ξέρω ότι οι συλλογικές μας προσπάθειες έχουν τη δύναμη να νικήσουμε ακόμη και τις πιο τρομακτικές προκλήσεις που μας θέτει η ζωή.

Οι φίλοι μου πάντα μου λένε ότι θα περάσω τη ζωή μου βλέποντας την κόρη μου να μεγαλώνει και να γίνεται μια υπέροχη ενήλικη. Πιστεύω ότι αυτό είναι αλήθεια.

Με ειλικρινή ευγνωμοσύνη,

Mridula