Αγαπητέ αναγνώστη!

Έχουμε έναν μικρό οπωρώνα με καρυδιές. Παράγουμε επίσης σαφράν και παράγουμε μέλι.

Με τα χωροκατακτητικά είδη και τις ξηρασίες ρεκόρ χτυπηθήκαμε σκληρά και λόγω του μεγέθους μας δεν είμαστε επιλέξιμοι για κρατικές και κοινοτικές επιδοτήσεις και ασφάλειες εν τω μεταξύ πρέπει επίσης να ανταγωνιστούμε αυτούς που είναι επιλέξιμοι.

Η γη ήταν ένα χάος και τα πρώτα χρόνια προσπάθησα να καταπολεμήσω τα χωροκατακτητικά είδη, που εξαπλώνονταν πολύ επιθετικά, αλλά χωρίς ηλεκτρικά εργαλεία ή ακόμη και εργαλεία χειρός καλής ποιότητας.

Τελικά θα φτάναμε σε αυτό το έτος, όταν από χρόνια εργασίας, ακραίες ξηρασίες και άλλα, θα μπορούσαμε να φτάσουμε από το μείον στο μηδέν, από το μηδέν στο ένα και βήμα προς βήμα προς τα εμπρός. Δυστυχώς όμως, λόγω των χρεών που συσσωρεύτηκαν στα χρόνια, η τράπεζα θέλει να μας πάρει το αγρόκτημα. Μου μένει μια-δυο εβδομάδες για να πληρώσω αυτά τα πολλά, αλλιώς το μόνο αποτέλεσμα της πολυετούς δουλειάς μου δεν θα είναι άλλο από πόνους στην πλάτη και στους ώμους, με αρθρίτιδα. Το συμπιέζει επίσης την ψυχή μου ότι εκεί που τα αγαπημένα και πιστά σκυλιά μας αναπαύονται εν ειρήνη μπορεί να διαταραχθεί από ένα τρακτέρ που βεβηλώνει την ειρήνη τους. Του δίνω μια ευκαιρία ως έσχατη λύση και ελπίζω το καλύτερο.

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση

https://youtu.be/Nc0OUj-b0k4?si=UzhAzGsQu8jx7AKE