Γεια σας! Χρειάζομαι τη βοήθειά Σας για να αλλάξω τη ζωή μου και αν θεωρήσετε ότι η ιδέα μου είναι καλή, θα μπορούσαν να αλλάξουν και πολλές άλλες ζωές.

Υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι. Αν κάποιοι από αυτούς έδιναν έστω και 1€, θα μπορούσε να αλλάξει όχι μόνο η δική μου ζωή, αλλά και πολλών άλλων. Τι θα γινόταν αν αυτή η ιδέα έφτανε σε μεγαλύτερο κοινό;

Και έτσι σκέφτηκα μια ιδέα. Σε παγκόσμιο επίπεδο είναι αδύνατο να γίνει, αλλά τι θα γινόταν αν, για παράδειγμα, ένα μέρος μιας περιοχής ή ακόμη και μιας χώρας συνεισέφερε το 1€ του σε έναν έρανο; Μπορεί να μην είναι πολλά για εσάς, αλλά αν είστε σε θέση και θέλετε, το ποσό αυτό θα μπορούσε να είναι τεράστιο. Μπορεί να γίνεται από καιρό σε καιρό, για παράδειγμα μια συγκεκριμένη ημέρα του μήνα. Η κοινωνία δωρίζει μαζί τα χρήματά της σε ένα άτομο και αλλάζει δραστικά τη ζωή του. Για μόλις 1€ από τον καθένα.

Φυσικά, εξαρτάται από τον αριθμό των ανθρώπων που θα το διαβάσουν και θα είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν.

Και γι' αυτό σας ζητώ να στείλετε αυτό το μήνυμα περαιτέρω - να το μάθει όλος ο κόσμος, ελπίζω ότι κάποιοι από εσάς θα συμφωνήσουν, τουλάχιστον εν μέρει, μαζί μου. Το θέμα δεν είναι καν αυτή η συγκέντρωση χρημάτων από μόνη της, αλλά η ίδια η ιδέα.

Είμαι τόσο αφελής ώστε να πιστεύω ότι είναι μια καλή ιδέα και ότι θα μπορούσε πραγματικά να συμβεί; Σκεφτείτε το για λίγο, σας παρακαλώ. Και αν συμφωνείτε, σας παρακαλώ βοηθήστε με να το κάνω να γίνει viral - είμαι ένα μικροσκοπικό άτομο και δεν μπορώ να τα καταφέρω μόνη μου.

Είμαι 34 ετών, ο αρραβωνιαστικός μου είναι 37 ετών, έχουμε ένα γιο 3 ετών. Πριν από μερικά χρόνια είχαμε την επιλογή αν θα πάρουμε δάνειο για να αγοράσουμε σπίτι ή να ξεκινήσουμε μια εταιρεία. Το να έχουμε ένα φορτηγό φαγητού ήταν το όνειρο του αρραβωνιαστικού μου, οπότε αποφασίσαμε να πάρουμε δάνειο για να ανοίξουμε ένα φορτηγό φαγητού με κουβανέζικα σάντουιτς. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαμε να βγάλουμε περισσότερα χρήματα και να μπορέσουμε να σκεφτούμε την αγορά ενός σπιτιού. Τα καταφέραμε, ο κόσμος λάτρευε πραγματικά το φαγητό μας. Θυμάμαι μια συγκεκριμένη στιγμή, όταν ένας Κουβανός πελάτης μας είπε ότι λατρεύει το φαγητό μας και μάλιστα μας έδωσε τη συνταγή της μητέρας του για ένα πραγματικό κουβανέζικο σάντουιτς.

Αλλά τότε συνέβη το COVID και αναγκαστήκαμε να κλείσουμε την εταιρεία και να πουλήσουμε τα πάντα για να πληρώσουμε τους λογαριασμούς. Και τώρα μείναμε χωρίς δικό μας σπίτι ή έστω σπίτι με πίστωση, χωρίς φορτηγό φαγητού για να βγάλουμε χρήματα, αλλά μόνο με ένα δάνειο που παλεύουμε να πληρώσουμε, παρόλο που δουλεύουμε και οι δύο. Όλη μου τη ζωή παλεύω να τα βγάλω πέρα, ακόμα και όταν εγώ και ο αρραβωνιαστικός μου δουλεύουμε όλη μας την ενήλικη ζωή. Απλά δεν είναι ποτέ αρκετό. Εύχομαι να σταματήσω να ανησυχώ για τα χρήματα κάθε μήνα. Συνειδητοποίησα ότι χωρίς βοήθεια δεν θα έχω τίποτα που θα μπορούσα να αφήσω στον γιο μου.

Αν μπορούσατε να με βοηθήσετε με 13 000€, θα αποπληρώσω τα δάνειά μας για να έχω μια καθαρή αρχή.

Αν από κάποιο θαύμα το ποσό ξεπεραστεί, αφού βοηθήσω την οικογένειά μας με τα δάνειά της, εγώ και ο σύντροφός μου, μετά από σχεδόν 20 χρόνια μαζί, θα μπορούσαμε επιτέλους να παντρευτούμε.

Σας ευχαριστώ αν τα διαβάσατε όλα αυτά. Και αν θέλετε, κάντε δωρεά. Ας το δοκιμάσουμε σε μένα και ας δούμε αν είναι δυνατόν.

Αλλά το πιο σημαντικό - μοιραστείτε την ιδέα μου, ίσως χτυπήσει.