Είμαι μητέρα δύο παιδιών και αναζητώ έναν άγγελο και ίσως ένα θαύμα, ώστε να μπορέσω να αγοράσω το σπίτι της μητέρας μου και να συνεχίσω εκεί που εκείνη δεν μπορούσε πλέον να συνεχίσει. Η μητέρα μου απεβίωσε τον Μάιο από καρκίνο. Δούλεψε απίστευτα σκληρά σε όλη της τη ζωή και αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες. Πριν από τέσσερα χρόνια, το όνειρό της έγινε τελικά πραγματικότητα όταν αγόρασε ένα σπίτι σε ένα μικρό χωριό. Το διαλέξαμε μαζί και ήμουν τόσο χαρούμενη που επιτέλους είχε έρθει κάποια καλή τύχη στο δρόμο της μετά από μια ζωή γεμάτη αγώνες. Παρόλο που πάλευε με τον καρκίνο για αρκετά χρόνια, πιστεύαμε ότι τον είχε ξεπεράσει και ότι επιτέλους θα μπορούσε να είναι ευτυχισμένη. Όλα φαίνονταν πολλά υποσχόμενα. Η μαμά ξεκίνησε την ανακαίνιση του ισογείου, την οποία και ολοκλήρωσε. Έκανε τόσα πολλά από αυτά μόνη της, επειδή ήταν ακριβώς το είδος της γυναίκας που μπορούσε να χειριστεί τα πάντα. Δυστυχώς, δεν πρόλαβε να χαρεί για πολύ το σπιτάκι της. Φρόντιζε επίσης τη μητέρα της, τη γιαγιά μου, που ζούσε μαζί της. Τότε, συνέβη κάτι που κανείς δεν περίμενε, λιγότερο απ' όλους η μητέρα μου, η οποία ήταν γεμάτη ελπίδα για τον πολυαναμενόμενο κήπο της και τη ζωή που ονειρευόταν. Στις αρχές Απριλίου, μετά την ακτινοθεραπεία που της πρότεινε ο γιατρός της για να μειώσει τις βλάβες, ο καρκίνος άρχισε να εξαπλώνεται τόσο επιθετικά που δεν υπήρχε πλέον καμία ελπίδα. Ο καρκίνος επηρέασε τους πνεύμονες και τον νωτιαίο μυελό της 😔. Τον Απρίλιο παραιτήθηκα από τη δουλειά μου για να φροντίσω τη μητέρα μου, αλλά λίγο αργότερα, τον Μάιο, απεβίωσε. Η καρδιά της σταμάτησε να χτυπάει στις 18 Μαΐου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την ημέρα. Λάτρευε την άνοιξη και την περίμενε με τόση ανυπομονησία- είχαμε προγραμματίσει φωτιές μαζί, αλλά τίποτα από αυτά δεν έγινε ποτέ. Ο θάνατος της μητέρας μου με επηρέασε βαθιά και η ζωή χωρίς αυτήν δεν είναι και δεν θα είναι ποτέ η ίδια. Το να το αποδεχτώ είναι απίστευτα δύσκολο για μένα. Μετά το θάνατό της, επισκεπτόμουν τακτικά τη γιαγιά μου, η οποία στη συνέχεια υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο μόλις δύο μήνες μετά τη μαμά και κατέληξε στο νοσοκομείο, όπου και απεβίωσε. Μέσα σε τρεις μήνες, τα παιδιά μου και εγώ χάσαμε τους πιο σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή μας. Επιθυμώ απεγνωσμένα να κρατήσω το σπίτι, αλλά επειδή έχω έναν αδελφό που επιμένει να το πουλήσει, και δεν έχω τα οικονομικά μέσα να τον εξαγοράσω, ψάχνω έναν τρόπο, ή μάλλον ένα θαύμα, για να τον ξεπληρώσω, ώστε να μπορέσω να συνεχίσω αυτό για το οποίο η μαμά ήθελε τόσο πολύ να ζήσει. Θα ήθελα πολύ να ζήσω στο σπίτι με τα παιδιά μου και να συνεχίσω τις ανακαινίσεις, ολοκληρώνοντας αυτό που η μητέρα μου θα είχε ολοκληρώσει αν ήταν εδώ και μπορούσε να ζήσει. Ζητώ ταπεινά οποιαδήποτε συνεισφορά, ακόμη και αν δεν θα φέρει πίσω τη μητέρα μου, θα βοηθήσει να γεμίσει η καρδιά μου γνωρίζοντας ότι κατάφερα να το κάνω γι' αυτήν, ή τουλάχιστον ότι προσπάθησα. Σημαίνει τόσα πολλά για μένα 😔🙏

Σας ευχαριστώ όλους για την υποστήριξή σας σε μένα και τα παιδιά μου.

Με ταπεινότητα και βαθιά ευγνωμοσύνη,

Η Μιχαέλα και τα παιδιά της".