Όλοι αξίζουν το δικαίωμα στη ζωή - ακόμη και οι πιο αδύναμοι ανάμεσά μας!

Όλοι γνωρίζουν τη Χουργκάντα, το Λούξορ και το Σαρμ ελ Σέιχ... είναι γνωστοί τουριστικοί προορισμοί... χιλιάδες άνθρωποι από όλο τον κόσμο πετούν εκεί. Οι όμορφες παραλίες, ο καλός καιρός και ίσως μια βόλτα με καμήλες είναι δελεαστικά.

Πολλοί τουρίστες περνούν τις διακοπές τους σε μια φούσκα. Τα θέρετρα και τα ξενοδοχεία προσφέρουν σε όλους όσους έχουν λίγα χρήματα όλα όσα χρειάζονται. Δεν υπάρχει λόγος να γνωρίσουν ποτέ την πραγματική, παραδοσιακή και κτηνοτροφική Αίγυπτο.

Εγώ τη γνώρισα. Έψαχνα για χαλάρωση και διακοπές στο Κάιρο και πήρα εκμετάλλευση και αφάνταστη ταλαιπωρία των ζώων. Χιλιάδες σκύλοι, γάτες και άλογα έχουν αφεθεί στην τύχη τους μέσα στη βρωμιά και τη βρωμιά. Τα ζώα πεθαίνουν μπροστά στα μάτια των περαστικών σε πολυσύχναστους δρόμους. Όλη η χώρα έχει χάσει την ευαισθησία της για τα ζώα.

Οι προσωπικές μου διακοπές τελείωσαν με μια επίσκεψη στο τοπικό καταφύγιο ζώων. Τη νύχτα, όλα φαίνονταν ακόμα χειρότερα. Σε μια γωνιά στην άμμο, ακριβώς στο χώρο της εισόδου, βρισκόταν ένας σκύλος με την πλάτη στον τοίχο... τίποτα ασυνήθιστο με την πρώτη ματιά, αλλά με μια πιο προσεκτική εξέταση συνειδητοποίησα ότι είχε μόνο ένα πόδι. Τα τρία από τα τέσσερα πόδια του είχαν κοπεί. Το μικρό σκουλήκι βρισκόταν εκεί με τα κούτσουρα του στην άμμο.

Ο συνιδρυτής του καταφυγίου ζώων μου είπε στη συνέχεια ότι πολλά σκυλιά βρίσκονται με κομμένα άκρα/σκληρά κακοποιημένα - συνήθως ήδη νεκρά στους δρόμους του Καΐρου. Εδώ στην Αίγυπτο, είναι κοινή πρακτική οι εκπαιδευόμενοι κτηνίατροι να ενθαρρύνονται να κάνουν πειράματα σε ζωντανά "αντικείμενα". Τους αναγκάζουν να τελειοποιήσουν τις χειρουργικές τους τεχνικές σε ζωντανά ζώα. Το μικρό σκουλήκι ήταν από τους τυχερούς που βρέθηκε ζωντανό αρκετά σύντομα. Μου έφερε δάκρυα στα μάτια και με άφησε άναυδο.

Επιστρέφοντας στο διαμέρισμα, δεν μπορούσα να βγάλω το όλο θέμα από το μυαλό μου και αποφασίσαμε με τον φίλο μου να βοηθήσουμε το μικρό. Προσπαθούμε να τον φέρουμε στην Αυστρία.

Οι πιθανότητες επιβίωσης για ένα τόσο ανάπηρο σκυλί στην Αίγυπτο είναι πολύ μικρές, αν όχι μηδενικές. Δεν χρειάζεται καν να μιλήσουμε για μια καλή, ανάλογη με το είδος ζωή.

Τις επόμενες δύο ημέρες προσπάθησα να οργανώσω ό,τι περνούσε από το χέρι μου. Έγραψα σε ιδιώτες και οργανισμούς, έγραψα άρθρα και επισκέφθηκα και φρόντισα το μικρό σκουλήκι στο καταφύγιο ζώων. Το καταφύγιο ζώων βοήθησε όσο μπορούσε. Τα κολοβώματα είναι ακόμα ανοιχτά, αιμορραγεί, η άκρη ενός οστού προεξέχει από το αριστερό μπροστινό πόδι. Πονάει. Ο κίνδυνος δηλητηρίασης του αίματος είναι μεγάλος.

Είμαι στα όριά μου. Ακόμα και τώρα, καθώς γράφω, φέρνει δάκρυα στο πρόσωπό μου.

Το πρώτο βήμα αυτή τη στιγμή είναι να μεταφέρουμε το μικρό σκουλήκι στην Αυστρία, στη Βιέννη. Με χορηγό πτήσης ή αλλιώς μόνος μου.

Το καταφύγιο ζώων κάνει ό,τι μπορεί για να είναι έτοιμο να ταξιδέψει μέχρι τότε. Οι δυνατότητες είναι περιορισμένες. Τα χαρτιά έχουν ήδη συνταχθεί.

Ο χρόνος τελειώνει!

Χρειάζομαι βοήθεια. Βοήθεια με τα πάντα. Είτε πρόκειται για την κοινοποίηση αυτού του άρθρου, είτε για την οργάνωση της μεταφοράς στην Αυστρία, είτε για την περαιτέρω φροντίδα του μικρού σκουληκιού, είτε για δωρεές αγαθών ή χρημάτων.

Είμαι ένα άτομο που θέλει να κάνει τη διαφορά.

Θέλω να βοηθήσω έναν σκύλο που γεννήθηκε σε μια χώρα που του αρνείται το δικαίωμα στη ζωή.