Ζούμε σε μια επανάσταση στη Σερβία για 9 ολόκληρους μήνες. Μετά την τραγωδία στο Νόβι Σαντ, η οποία στοίχισε τη ζωή σε 16 άτομα (και τη ζωή ενός αγέννητου μωρού), οι φοιτητές πυροδότησαν μια χιονοστιβάδα αλλαγών και, όπως ο Γκάντι, ξεκίνησαν έναν αγώνα ενάντια στη διεφθαρμένη και παράνομη κυβέρνηση και τον πρόεδρο. Τα πανεπιστήμια βρίσκονται υπό αποκλεισμό από τον Νοέμβριο και οι εκπαιδευτικοί ήταν οι πρώτοι που στάθηκαν στο πλευρό τους, τόσο στα σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης όσο και στα πανεπιστήμια. Οι περισσότεροι από τους εκπαιδευτικούς επέστρεψαν στη διδασκαλία με το καλημέρα και αναπλήρωσαν τη δουλειά που είχαν χάσει, λαμβάνοντας το ποσό που τους αφαιρέθηκε, το οποίο παράνομα υπολόγιζαν οι διευθυντές σύμφωνα με τους δικούς τους υπολογισμούς. Οι πιο γενναίοι και επίμονοι, και εκείνοι που η σπονδυλική τους στήλη δεν τους επέτρεπε να υποχωρήσουν, παρέμειναν σε απεργία μέχρι τον Ιανουάριο και τον Ιούνιο και δεν αναπλήρωσαν τη δουλειά. Ο μισθός τους μειώθηκε δραστικά, θέτοντας σε κίνδυνο τα προς το ζην, αλλά υπερασπίστηκαν τους φοιτητές με καθαρή συνείδηση. Χωρίς ορατό τέλος στον αγώνα, με καθημερινές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα, συλλήψεις, απίστευτα επίπεδα ανομίας, βίας, καταστολής, στιγματισμού, τιμωριών, απολύσεων κ.ά., δεν είναι σαφές ποιο θα είναι το αποτέλεσμα. Το να μηνύσεις τώρα τα σχολεία και το κράτος είναι πολύ επικίνδυνο με ένα τέτοιο σύστημα δικαιοσύνης, 3 χρόνια παραγραφή, αλλά πρέπει να βγάλεις τα προς το ζην μέχρι τότε. Η βοήθεια θα σήμαινε πολλά για όλους αυτούς που έχουν μείνει χωρίς μισθό και θα επέτρεπε έναν περαιτέρω αγώνα προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός δημοκρατικού κράτους, ώστε να μπορέσουμε επιτέλους να ζήσουμε κανονικά εδώ χωρίς το Προοδευτικό Κόμμα και όλη τη διαφθορά! Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων!