Θέλω να σας πω προκαταβολικά... Δεν θέλω οίκτο. Απλά χρειάζομαι κάποια οικονομική βοήθεια. Είμαι 18 ετών, έχω διάγνωση F410 (διαταραχή πανικού ή επεισοδιακή διαταραχή πανικού),

F928 (άλλες μικτές διαταραχές συμπεριφοράς και συναισθηματικές διαταραχές με ανισόρροπη ανάπτυξη της προσωπικότητας),

Z818 (άλλες ψυχικές και συμπεριφορικές διαταραχές με οικογενειακό ιστορικό) και F60.31 (οριακή διαταραχή προσωπικότητας). Μεγάλωσα σε ένα πολύ ασταθές περιβάλλον και προσπάθησα να ξεφύγω από αυτές τις συνθήκες με αυτοκτονία αρκετές φορές. Τον Σεπτέμβριο του 2024 εισήχθηκα σε ψυχιατρική κλινική για 3η φορά μετά από μια απόπειρα, από την οποία οι γιατροί είπαν ότι επέζησα ως εκ θαύματος. Τον Οκτώβριο πήρα εξιτήριο για την προσωρινή φροντίδα μιας νοσοκόμας μέχρι να γίνω 18 ετών (αυτό έγινε στα τέλη Δεκεμβρίου 2024). Μέχρι να γίνω 18 δούλευα με μερική απασχόληση σε 2 διαφορετικά μέρη και πάντα έπρεπε να δίνω τα μισά χρήματα που έβγαζα στη νοσοκόμα (δεν την κατηγορώ). Αλλά επειδή δεν με ήθελε μαζί της μετά τα 18, ήταν πιο δύσκολο. Δεν μπορούσα να πληρώσω το ενοίκιο και συνολικά την προκαταβολή με το μισθό ενός προσωρινού (ειδικά όταν ο μισός μισθός μου πήγαινε στην αδελφή μου και ο υπόλοιπος για φαγητό), οπότε η μόνη επιλογή που μου έμενε ήταν να κάνω αίτηση για άσυλο σε μια κοινωνική δομή (όπου βρίσκομαι τώρα). Εργάζομαι. Δεν κερδίζω πολλά, αλλά είμαι σε θέση να τα βγάλω πέρα. Δυστυχώς όμως έχω ένα ιατρικό χρέος 17.000 ευρώ. Το οποίο προέκυψε κατά τη διάρκεια των νοσηλειών μου και του απόλυτου κατ' οίκον περιορισμού επειδή δεν μπορούσα να σπουδάσω. Προσπαθώ να το ξεπληρώσω τώρα. Το πρόβλημα όμως είναι ότι πρέπει να προετοιμαστώ για τις εισαγωγικές εξετάσεις στο λύκειο, το οποίο θέλω να τελειώσω, προκειμένου να βρω δουλειά, που είναι το όνειρό μου. Και ταυτόχρονα, πρέπει να δουλέψω για να συντηρήσω τον εαυτό μου και να αποπληρώσω το χρέος μου. Αλλά τώρα το κύριο πρόβλημα και ο λόγος για τον οποίο υποβάλλω αίτηση για οικονομική βοήθεια. Από τις 31 Μαρτίου 2025, θα αρχίσω να παρακολουθώ δομές φιλοξενίας για άτομα με οριακή διαταραχή προσωπικότητας για να μάθω πώς να ζω με αυτήν. Και δυστυχώς είμαι εντελώς ανίκανη να τα διαχειριστώ όλα ταυτόχρονα. Φοβάμαι ότι θα πάθω πάλι νευρικό κλονισμό και ξέρω ότι θα είναι τρομερά δύσκολο για μένα να επιστρέψω και να αρχίσω να λειτουργώ ξανά. Θα πληρώσω το χρέος και τα υπόλοιπα θα πληρώσω το ενοίκιο όσο θα πηγαίνω στο κέντρο φιλοξενίας. Είναι πολύ σημαντικό για μένα. Αν θέλετε να με στηρίξετε οικονομικά, σας παρακαλώ να σκεφτείτε πρώτα τον εαυτό σας. Μη μου στέλνετε χρήματα όταν εσείς οι ίδιοι έχετε ανάγκη. Σας ευχαριστώ πολύ.